Mathiae Corvini Hungariae regis epistolae ad Romanos pontifices datae et ab eis acceptae. Mátyás király levelezése a római pápákkal. 1458–1490. (Budapest, 1891. Mon. Vat. Hun. I/6.)
nistratione sacra contentus esset, dum possessiones fructusque episcopatus Osvaldo Thúz de Szent-László concrederentur dispensandi. Paulus II. hoc pactum minimé ratum habuit, atque Demetrium in sede Zagrabiensi sine ulla conditione confirmavit. Mathias tunc ita declinare ictum tentavit, ut Demetrium ad sponte deserendam cathedram Zagrabiensem cogeret, moxque ad Bosniensem transferret; dum Osvaldum Thúz Zagrabiensi donaret. Contra pontifex, renuntiatione Demetrii rejecta, Osvaldo Thúz, quod Hle aetatem sacris legibus statutam nondum attigerit, confirmationem denegavit. Mathias in repulsa hac impactam sibi contumeliam suspicatus, acerbiorem epistolam misit pontifici, qui medelam vulneri allaturus, Osvaldum Thúz in episcopatu Zagrabiensi confirmavit. 1 Paulus P. II. jam antea periculum fecit, jura patronatus regum Hungáriáé ad legum ecclesiasticarum amussim generalem redigere atque hac de re mentem suam sine fuco et ambagibus clare proposuit. 2 Ast rege intercedente ab executione hujus sententiae sese abstinuit. Status hic rerum ab initio pontificatus Sixti IV. idem permansit. Primam difficultatem hac in causa novus quidam et inauditus eventus paravit. Primas regni, Joannes Beckensloer archipraesul Strigoniensis, fugám arripiens, deserta ecclesia sua regnoque ipso, in aulam Friderici Caesaris se recepit. Mathias hoc perduellionis facinore haudquaquam ad praecipitati cujusdam consilii intemperantiam se proripi passus est. Profugum ne beneficio quidem privavit. Quin dimidium post annum, per pontificis legatum, ut ad propria rediret, provocavit. Sed quum iste machinationibus suis technisque admotis belli cum Caesare gerendi auctor pr^cipuus extiterit, ei Romae actionem intendit, exauctorari eum postulavit, atque non expectata legati pontificii ad causam inquirendam deputati sententia, proprio eum Marté privavit sede, quam ineunte anno 1480. fratri juniori uxoris suae contulit. Erat is Joannes de Aragónia e senatu purpuratorum. Hic tamen confirmationem a pontifice non est assecutus, quum Beckensloer sedi renunciare sponte sua detrectaret et etiam actio in eum mota procrastinando distraheretur. 1 V. litteras in negotio episcopatus Zagrabiensis datas sub num. XIV, XV, XVII, XXXIII, XXXIV, XXXVII, LII, Lili. et LV. 2 Epistola ejus sub num. XXXVIII.