Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

copus . . . habuit pro concluso in certo termino ad hoc dato, et eisdem Johanne et Arnoldo coram eodem Episcopo tunc auditore in iudicio comparentibus, ipsoque Johanne in huiusmodi causa diffinitivam sententiam ferri petente in certa die ad hoc prefixa, sepedictus Episcopus tunc auditor visis et diligenter inspectis omnibus et singulis actis, ... per suam diffinitivam sententiam pronunciavit, decrevit gratiam et mandatum predicta fuisse et esse canonica suumque debitum debuisse et debere sortiri effectum eundemque Paulum in iure et ad ius huiusmodi surrogandum fore et surrogavit dictumque lectoratum eidem Paulo huiusmodi mandati et surrogationis vigore fuisse et esse debitum sibique de eodem seu dicto iure providendum fore et providit dictumque lectoratum sibi adiudicandum fore et adiudicavit, dictoque Nicolao Thome nullum ius in ipso lectoratu, seu ad eum quomodolibet competiisse seu competere, ipsumque Nicolaum ab occupatione et detentione eiusdem lectoratus amovendum fore et, quantum potuit, amovit, ac dictum Paulum in et ad corporalem possessionem dicti lectoratus . . . inducendum fore et, quantum potuit, induxit, oppositionesque, molestationes, occupationes et detentiones et impedimenta predicta fuisse et esse temeraria, illicita et iniusta ac de facto presumpta, dictoque Nicolao Thome de et super oppositionibus perpetuum silentium imponendum fore et imposuit, eundemque Nicolaum Thome in expensis in huiusmodi causa coram eo legitime factis codempnandum fore, et condemnavit, ipsarum expensarum taxatione sibi imposterum reservata, a qua quidem sententia pro parte dicti Nicolai Thome fűit ad Sedem Apostolicam appellatum. Nosque causam appellationis huiusmodi venerabili fratri nostro Nicolao, Episcopo Ferentino, tunc etiam capellano nostro et causarum dicti Palatii auditori, audiendam commisimus ... qui ad instantiam dicti Johannis coram eo in iudicio comparentis prefatum Arnoldum ad dandum et recipiendum libellum . . . citari fecit ad certos terminos peremptorios, competentes, in quibus prefatus Johannes coram eodem Episcopo Ferentinati ... in iudicio comparens predicti Arnoldi non comparentis contumaciam accusavit, et in eius contumaciam quendam libellum exhibuit . . . Tandem vero cum dictus Episcopus Ferentinas ... se a prefata Curia absentasset, Nos causam huiusmodi venerabili fratri nostro Jacobo, Episcopo Aquilano, tunc similiter capellano nostro et causarum dicti Palatii auditori, usque ad reditum dicti Episcopi Ferentinatis, ... ad eandem Curiam, audiendam commisimus . . . Coram quo prefato Johanne et dilecto filio magistro Wilhelmo Leo, substituto per dictum Arnoldum, prout ad hoc idem Arnoldus a prefato Monum. Vaticana Hung. Series I. Tom. IV. 4 3