Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

sie Syrmiensis, cui tunc preeras, tenebaris, de fratrum nostrorum consilio et apostolice potestatis plenitudine absolventes, te ad ecclesiam Agriensem, tunc vacantem, duximus . . . transferendum preficiendo te eidem Agriensi ecclesie in Episcopum et Pastorem, Nos volentes tam dicte ecclesie Syrmiensi de gubernatore secundum cor nostrum ydoneo . . . quam etiam tibi de alicuius subventionis auxilio pro tuis supportandis oneribus providere, ipsam ecclesiam Syrmiensem, sic vacantem, cum omnibus iuribus et pertinentiis suis per te tenendam, regendam, et etiam gubernandam usque ad nostrum beneplacitum, tibi in spiritualibus et temporalibus auctoritate apostolica commendamus, curam, régimén et administrationem plenam et liberam eiusdem Syrmiensis ecclesie . . . committentes. Dátum Romé apud Sanctum Petrum Decimo Kalendas Április Anno Undecimo. Simili modo. Dilectis filiis Capitulo ecclesie Syrmiensis. Dátum ut supra. Simili modo. Dilectis filiis clero civitatis et diocesis Syrmiensis . . . Simili modo. Dilectis filiis populo civitatis et diocesis Syrmiensis . . . Simili modo. Dilectis filiis universis vasallis ecclesie Syrmiensis . . . Simili modo. Venerabili fratri Archiepiscopo Colocensi . . . Simili modo. Carissimo in Christo filio Sigismundo, regi Ungarie illustri. Dátum ut supra. CCXXXII. 1400. 2). Mártii. Ut Thomas de Ludány, Episcopus Agriensis, Abbatiam de Pétervárad retinere possit, indulget. (Anni XI. Liber I. f. 52 b.) Bonifacius . . . Dilecto filio Thome, Electo Agriensi, salutem . . . Dudum siquidem monasterio beate Marié virginis de Waradino Petri, Ci- sterciensis ordinis, Colocensis diocesis, apud dictam Sedem ex eo vacante, quod nos de persona tua tunc eiusdem monasterii Abbate . . . ecclesie Syrmiensi, tunc vacanti, duximus auctoritate apostolica providendum, preficiendo te eidem ecclesie in Episcopum et Pastorem, Nos . . . volentes tam dicto monasterio de gubernatore . . . ydoneo . . . quam tibi de alicuius subventionis auxilio . . . providere ipsum monasterium, sic vacans, per te tenendum, regendum, possidendum . . . usque ad nostrum bene-