Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)
i}99- 2 0 • J UN1 L 137 et ab eis amoveri contigerit, ut prefertur, eosdem canonicatum et prebendam dicto Nicolao . . . conferret et de illis etiam provideret. Et deinde pro parte dicti Nicolai nobis exposito, quod cum predictus Episcopus earumdem litterarum vigore vices suas dilectis filiis Johanni Lanzelotti, eius vicario in spiritualibus generáli, et Johanni Crispi, Archidiacono de Kemnuch in ecclesia Zagrabiensi, communiter totaliter commisisset, ipsi— que Johannes Lanzelotti et Johannes Crispi in ipsa causa procedere recusassent, Nos causam huiusmodi dilecto filio nostro Valentino, tituli sancte Sabine presbytero Cardinali, tunc in regno Ungarie commoranti, primo et deinde ex certis causis venerabili fratri nostro Nicolao, Episcopo Ferentinati, tunc Gipellano nostro et Auditori causarum Palatii apostolid, ad instantiam dicti Nicolai audiendam commiseramus et fine debito terminandam, . . . quodque deinde, cum dictus Thomas, postquam idem Nicolaus Episcopus in huiusmodi inquisitionis negotio ad nonnullos actus processerat, üti et cause ac omni iuri sibi in dictis canonicatu et prebenda seu ad eos quomodolibet competenti libere et sponte renunciare proponeret, Nos eidem Nicolao Episcopo mandavimus, quatenus huiusmodi renunciationem ab eodem. Thoma reciperet et admitteret, eaque sic per eum recepta et admissa prefatum Nicolaum de Raconoc ad ius huiusmodi auctoritate nostra surrogaret. Et licet successive prefatus Thomas huiusmodi renuntiacionem in manibus dicti Nicolai Episcopi sponte et libere fecisset ac ipse Nicolaus dictarum ultimarum litterarum vigore eandem renunciationem admisisset et eundem Nicolaum de Raconoc . . . ad ius huiusmodi surrogasset . . . ipseque Nicolaus de Raconoc predictos canonicatum et prebendam assecutus extitisset canonice, illosque aliquamdiu tenuisset et possedisset et tunc etiam teneret et possideret pacifice et quiete, tamen postmodum dilectus filius Nicolaus Johannis de Maracz, qui se gerit pro presbytero Cenadiensis diocesis, falso asserens, eosdem canonicatum et prebendam ad se spectare, impedivit, prout impedit, ac fecit et facit, quominus idem Nicolaus de Raconoc predictos canonicatum et prebendam posset pacifice possidere, ipsumque Nicolaum de Raconoc eisdem canonicatu et prebenda et eorum possessione contra iustitiam spoliavit, illosque occupavit et detinuit, prout detinet . . . Postquam dictus Nicolaus de Raconoc ad Sedem Apostolicam appellavit, Nos causam appellationis huiusmodi et negotii principális dilecto filio Nicolao Ryxton, Capellano nostro et causarum predicti Palatii Auditori, ad instantiam dicti Nicolai de Raconoc audiendam commisimus et fine debito terminandam, qui ad instantiam dilecti filii magistri Antonii de Tervisio, procuratoris Monum. Vaticana. Hung. Series I. Tom. IV. l8
