Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

intuitum, in eis, nec mirum, precipua iucunditate letatur, qui abiectis mundanis illecebris precipue devotionis gratia prediti et ferventis spiritus ardore succensi, se realiter exhibent sub dominico regalis observantie iugo, aliosque verbo et exemplo constituunt celestis beatitudinis amatores in orthodoxe fidei fulcimentum. Talis profecto est vestra sacra religio, qua virtutum Domino famulatis, et pro qua nos ad ipsius ecclesie régimén divina dispositione vocati, paterna sollicitudine vigilantes religionem eandem sepe gratiarum dulcedine refovemus, quibus eadem religio, Deo propitio, a noxiis protegatur, salubria incrementa suscipiat, et pacis affiuat ubertate. Dudum siquidem accepto per felicis recordationis Joannem Papam XXII. predecessorem nostrum, quod magna multitudo Cumanorum, Philisteorum, Tartarorum, Patarenorum et aliorum infidelium et schismaticarum nationum de diversis regionibus paganorum ebullientes ad regnum Hungarie descenderant et quasdam vestras regiones provincie Hungarie, qua secundum ordinis vestri morém in Hungáriám et alia plurima regna descenditur, occupaverant, et tunc etiam morabantur ibidem; ipsi Cumani, Philistei, Tartari et Patareni et alie nationes civitates et oppida ac terras aliquas et Episcopos proprios non habebant, seque pro eorum libito de patria ad pátriám dicte Provincie cum eorum tentoriis, familiis et peculiis transferebant et dicte Cumane Ecclesie magisterio minimé intendebant, idem predecessor Spiritu Sancto directus ad illuminandum mentes eorum, exterminandumque ad eis falsitates hereticas et credentium animos confortandum luce divini luminis et docta celitus rectitudine operis vestris predecessoribus Ministro et fratribus dicte Provincie, qui tunc erant, inter cetera proponendi ipsis nationibus verbum Dei et converti ex eis ad unitatem fidei cupientes recipiendi ac baptizandi et ecclesie filiis aggregandi, confessiones etiam omnium conversorum et aggregatorum huiusmodi audiendi, eosque a peccatis eorum, de quibus confessi essent, absolvendi in forma ecclesie consueta et iniungendi eisdem pro modo culpe penitentias salutares, eosque etiam excommunicatos absolvendi et cum eis dispensandi, et nonnulla alia sacrosancta ecclesiastica et gratiarum munera, prout contineri in apostolicis privilegiis eorundem asseritis, conferendi eisdem concessit auctoritate apostolica potestatem. Et deinde, sicut accepimus, cum quidam tuus predecessor, fili Minister, huiusmodi auctoritate suífultus et privilegiis communitus nonnullos fratres ordinis et provincie predictorum 1 ad vagas et 1 Apud Fejér: predicatorum,sed minus recte. Monum. Vaticana. Hung. Series 1. Tom. IV.