Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)
CXLHI. 1399. 11. Április. Omne eius, si quod Materno Episcopo Vesprimiensi ad altare s. Materni Stendaliense competebat, Wernerio de Schulenborch confert. (Anni X. Liber —. f. 62.) Bonifacius . . . Dilecto filio Officiali Brandeburgensi salutem . . . Dudum siquidem nobis pro parte dilecti filii Werneri de Schulenborch, canonici Halberstadensis, exposito, quod orta dudum inter ipsum et venerabilem fratrem nostrum Maternum, Transilvanensem Episcopum, tunc Prepositum Waradiensem, supra perpetua vicaria ad altare sancti Materni, situm in ecclesia sancti Nicolai in Stendal, Halberstadensis diocesis, ad quam tunc per liberam resignationem quondam Johannis de Schulenborch, ad ipsum altare perpetui vicarii, per eum de illa in manibus dilecti filii Henninghi, Decani dicte ecclesie . . . sponte factam et per eundem Decanum . . . auctoritate ordinaria admissam, vacantem, Wernerus se per dilectum filium . . . Johannem, Baronem baronie de Bebirstein, tunc locumtenentem in marchia Brandenburgensi carissimi in Christo filii nostri Sigismundi, regis Ungarie, tunc marchionis Brandenburgensis, veri patroni dicte vicarie et existentis in pacifica possessione vei quasi iuris presentandi perpetuum vicarium ad ipsum altare et habentem ad hoc ut dicebat ad eodem rege . . . potestatem: eiusdem potestatis vigore prefato Decano infra tempus legitimum presentatum . . . et per eundem Decanum, cum ad Decanum huiusmodi, pro tempore existentem, etiam institutio perpetui vicarii ad predictum altare pertineat, in perpetuum vicarium ad huiusmodi altare auctoritate predicta institutum, vicariam ipsam presentationis et institutionis huiusmodi vigore assecutum fuisse canonice; dictumque Maternum se presentationi, institutioni et assecutioni huiusmodi contra iustitiam opposuisse ac fecisse, quominus prefatus Wernerus eandem vicariam posset pacifice possidere, Maternus vero predictam vicariam ipsam ad se de iure spectare asseruerant, prout idem Wernerus asserebat, matéria questionis, Nos causam huiusmodi . . . quondam Henrico Godbary, Capellano nostro et causarum Palatii apostoliéi auditori, ad instantiam dicti Materni audiendam commiseramus et fine debito terminandam, et quod deinde, postquam idem auditor ad nonnull 4*
