Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1389–1396. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/3.)
niensis diocesis, quam obtines, usque ad septennium, a data presentium computandum, libere et licité percipere valeas, cum qua illos perciperes, si in ecclesia predicta personaliter resideres, et ad residendum interim in eadem minimé tenearis, nec ad id invitus a quoquam valeas coarctari. Non obstantibus quibuscumque apostolicis et per legatos Apostolice Sedis, aut in provincialibus vei synodalibus conciliis editis constitutionibus seu, si venerabili fratri nostro Archiepiscopo Strigoniensi ab eadem sit Sede concessum, vei interim concedi contingat, quod personas ecclesiarum suarum civitatis et diocesis, per subtractionem proventuum suorum ecclesiasticorum, aut alias, compellere valeat ad residendum personaliter in eisdem; aut si eidem Archiepiscopo, vei quibusvis aliis, communiter vei divisim, a prefata sede indultum existat, vei imposterum concedi contingat, quod personis earumdem ecclesiarum non residentibus in eisdem fructus, redditus et proventus beneficiorum suorum ecclesiasticorum ministrare minimé teneantur, et ad id compelli non possint per litteras apostolicas, non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem, et quibuslibet aliis privilegiis, indulgentiis et litteris apostolicis, generalibus vei specialibus, quorumcumque tenorum existant, per que presentibus non expressa vei totaliter non inserta effectus earum impediri valeat quomodolibet vei difFeri, et de quibus quorumque totis tenoribus debeat in nostris litteris fieri mentio speciális. Proviso, quod parochialis ecclesia huiusmodi debitis interim non fraudetur obsequiis, et animarum cura in ea nullatenus negligatur, sed per bonum et sufficientem Vicarium, cui de ipsius parochialis ecclesie proventibus necessaria congrue ministrentur, exerceatur et deserviatur laudabiliter in divinis. Volumus autem, quod, ut si alias tibi, fructus, redditus et proventus dicte parochialis ecclesie huiusmodi litterarum studio insistendo, vei alias percipere posses ad certum tempus, etiam iam vei nondum elapsum, a Sede predicta vei auctoritate ordinaria fuerit concessum, presentes littere nullius existant roboris vei momenti. . . . Dátum Romé apud Sanctum Petrum Decimo Kalendas Januarii Anno duodecimo. Simili modo. Venerabili fratri Episcopo Concordiensi et dilectis filiis Abbati Monasterii Scotorum in Vienna ac Preposito ecclesie de Demesio Pataviensis et Strigoniensis diocesis. . . . Dátum ut supra.