Fraknói Vilmos: Oklevéltár a magyar királyi kegyuri jog történetéhez. (Budapest, 1899.)

necessitate subire oportet. facilius perferre valeas, de alicuius subventionis auxilio providere volentes . . . monasterium predictum, de quo consistorialiter disponi non consuevit, et cuius ac illi forsan annexorum fructus . . . trecentorum ducatorum auri de camera . . . valorem annuum, ut asseris, non excedunt . . . dummodo charissimi in Cbristo íilii nostri Hungarie regis expressus ad hoc accedat assensus, tibi per te qup ad vixeris. etiam una cum . . . beneficiis ecclesiasticis . . . que obtines, ut prefertur, et imposterum obtinebis ac pensionibus annuis super quibusvis proventibus ecclesiasticis tibi assignatis et assignandis, tenendum, regendum et gubernandum, ita, quod liceat tibi, debitis et consuetis ipsius monasterii et dilectorum filiorum conventus eiusdem supportatis oneribus, de residuis illius fructibus . . . disponere et ordinare, prout illud in titulum pro tempore obtinentes de illis disponere et ordinare potuerunt, seu etiam debuerunt . . . auctoritate apostolica conimendamus, curam, régimén et administrationem dicti monasterii tibi in spiritualibus et temporalibus plenarie committendo . . . Dátum Ronie, apud sanctum Petrum, anno incarnationis dominice millesimo quingentesimo decimo tertio, idus Augusti, pontificatus nostri anno primo. (A vatikáni levéltárban. Vatikáni Regesták. Volumen 1115., fol. 95.) LXVIL 1513 körül. 11. Ulászló az esztergomi prépostságot megüresedése esetére előre adományozza. Nos etc. Memorie commendamus etc. Quod nos inducti meritis et virtutibus fidelis nostri t., quibus eundem non peregrina solum, verum eciam propria nostra experiencia preclitum esse cognovimus, eundem igitur tanquam virum idoneum et personam benemeritam ad preposituram ecclesie t.

x) primitus post harum emanacionem, de jure et de facto vei alia quacumque causa vacantem. auctoritate juris patronatus nostri regalis, quod generaliter in omnibus regni nostri ecclesiis, instar predecessorum nostroruni regum Hungarie habere dinoscimur, non obstantibus quibuscunque aliis litteris nostris, harum in contrarium quibuscumque datis forte vei dandis, quibus omnibus pro hac vice derogari et presentes preferri volumus, eligendum duximus et nominandum; immo ') -Strigoniensis.*