Nagy Imre–Deák Farkas–Nagy Gyula: Hazai oklevéltár 1234-1536. (Budapest, 1879.)
ipsos vduornicos comitem et Jobagiones (intelleximus). Nos igitur uolentibus supradictis vduornicis comite et iobagionibus eorumdem et (astantibus) sepedictam terram ad supradictum A. iure liereditario (pertinere) eam exigente iusticia eidem A. perpetuo adiudicauimus possidendam, dictos vduornicos in regali iudicio condempnantes. pro eo quod calump(nialiter proposu)erant accionem. metas eciam per dictum pristaldum nostrum que terras supradictarum duarum uillarum (circum)dant, ne inposterum possit esse contencio inter eos consenciente utraque parte et ])etente a nobis fecimus elevari. Et ut futuris temp(oribus) lis sopita coram (nobis accionem) suscitari non possit sepedicto A. litteras presentes concéssimus sigilli nostri munimine roboratas. Dátum Anno domini M°. cc°. XXX 0. VII 0. Regnante Illustri Rege Hungarie Bela Quarto Regui eius secundo Anno. Ne igitur processu temporum super terra prememorata sepedictus Alexander per antedictos vduornicos calumpniose possit infestari (secundum) formám litterarum supradicti venerabilis patris nostri G. Episcopi Jauriensis litteras nostras eidem Alexandro concessimus sigilli Capituli nostri inpressione roboratas. Anno dominice Incarnacionis Millesiino Ducentesimo Trigevsimo Septimo. Függő pecsétje elveszett; alúl cyrographummal ellátott, vízfoltoktól rongált eredetijét a N. Múzeumban őrzik. Közli: Nagy Imre. JUUoo 6. A győri •püspök s a soproni és mosoni főispánok, mint kiküldött bírák, Miksát, Lampertet és Dénest Kuscku föld birtokában megerősítik. 1237. körül. G. dei gracia Jauriensis episcopus. Y. Supruniensis. et L. Musuniensis comites. omnibus presens scriptuin inspecturis salutem in domino. Ad uniuersorum peruenire uolumus noticiam quod cum ex precepto regis terras uillas absque donacione regis possessas. inparochys castri ferrei et Supruniensis et Musuniensis discuteremus. ^íicsa et Lampertus et dionisius in termiuo a nobis assiguato priuilegium suum coram nobis ostenderunt super terra de Kuscku ad quatuor aratra. cuius priuilegium tenorem inspicientes,