Nagy Imre: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius VIII. (Budapest, 1891.)

lem partém illius terre perambulate ville Kowach, septemtrionalem vero partém ville Tozar mecíietatem cuidam homini nomine Pousa usurpabant. His igitur peractis citaverunt íilios Obulgan ad nostram presenciam pro dicta terra responsuros; igitur filii Obulgan stantes coram nobis, illám terram suam dicebant esse hereditariam, addentes etiam, quod iobagiones castri et castrenses terram sepetaxatam in presencia iudicis antecessoris scilicet G(regorii) episcopi Jauriensis requisivissent et iobagionibus castri in lite deficientibus; terram eorum sepius nominatam, dictus iudex eis perpetuo restituisset possidendam, et his literis dicti iudicis honeste approbaverunt; tandem nos pro maiori cautela taxata iudiciali sentencia subtili et occulta interrogacione facta, tam a divitibus quam a pauperibus, terram illám sepissime fatam per predecessores filiorum O(bulgan) iure hereditar(io pos)sessam esse percepissemus, eisdem filiis O(bulgan) quiete et pacifice statuimus possidendam. Igitur ne sint molestari, sepedictis filiis O(bulgan) literas nostras dedimus sigilli nostri munimine roboratas, Anno Eredetije szaka luzott bőrhártyán, Zala vármegyei birtokos Tarányi úr birtokában van; az oklevél hátlapján mult századi Írással ez áll: «metalis, anno 1238.» 23. Üpoy bán a Guthkeled nemzetségből, Welichafő nevíí birtokot Puchuna comes ellenében Salamon zagoriai bajnoknak ítéli. 1239. Ne labatur simul cum tempore quod geritur, eternari sólet voce testium et testimonio literarum. Nos Opoy banus tocius Sclavonie ad noticiam universorum volumus pervenire, quod Puchuna comes in nostram constitutus presenciam, piacitavit cum Salomono pugile de Zagaria (vagy Zagraia) super una terra, que dicitur caput Welicha subtus portám, asserens ut illám terram que erat sibi patrimonialis, eo tempore quando nos ipsum Puchunam precepto regis separamus, dictus Salomon violenter occupasset, Salomon vero ipsam terram de Thena fratre eiusdem Puchune emticio et iusto foro comparatam confessus fűit.