Ipolyi Arnold–Nagy Imre–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius VI. (Budapest, 1876.)

precordialis dileccionis et fauoris diligemus. et ipsum et cognatos aguatos eiusdem nobis fideli studio adherentes et adipsos pertinentes amplectemur regio cum fauore totis temporibus uite nostre. Ita si et ipse in permissa perse nobis persistet uera fide. Prout et pse super hysdem ewangeliorum codicibus et liguo Crucis domini iurauit. Item quandocunque et quocienscunque (igy) ad nostram visionem processerit cum quibuscunque personis cuiuscunque ordinis et status existaut inimicicias contraxerit seu pressuras passus.fuerit eidem asistemus pro nostris viribus et proposse. nec eundem contra quempiam (igy) viuentem in mundo derelinquemus. Sed amplectemur brachio regali beniuolo et benigno et ob fidelitates et fidelia nobis exliibita seruicia et ipsum et heredes ipsius diligemus diligencia laudabili uota digna in ipsius vita et post mortem. Item si eundem contra iusolentes et turbatores regni nostri miserimus et sibi honéra famulancium seu seruiciorum nobis visorum inposuerimus que asumpmere tenebitur contra quemcunque vei quoscunque processerit si ille vei illi nostram aquirere gráciám voiuerint non eum uel eos clemencie nostre regali reconciliabimus sine ipsius cogniueucia atque scitu. Item si ad alia regna extra regnum nostrum existencia propria in persona nos procedere contingat ipse nobis et nostro lateri familiariter et fideliter adherere et asistere tenebimur. Item promittimus et spondemus quod si aliquem oblocutorum seu narratorum reláció contra prefatum magistrum Stephanum mentem nostram et cor nostrum in suspicionem devexerit: primo et ante omnia antequam aliquod nocumentum eidem clam vei palam inferamus cor nostrum et intencionem nostram notificabimus et manifestabimus eidem, qualis suspicio vei reláció nostram mutauerint voluntatem nec eidem existenti in curia nostra aliquod nocumentum in rebus uel persona inferemus. sed eundem super huiusmodi suspicione recipiemus ad manum et diceinus suspicionis nostre causas. qui si legitime iustificari valuerit, et iustificatus fuerit benequidem, Alioquin eundem aminouebimus de curia uostra, ut prediximus j>ersonis ipsius et rebus et pertinencium ad eundem. Item promittimus quod quoscunque uel quemcuuque cuiuscunque status hominem uel homines super lidem ipsius ad nos adduxerit eundem vei eosdem sic adductos in nullo peuitus in aula seu curia nostra olfendemus. Sed si cum eo uel eis concordare poterirnus