Ipolyi Arnold–Nagy Imre–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius VI. (Budapest, 1876.)
A szepesi káptalan előtt Zurchuki Illés } a golchai havasban egy erdőrész felét, azon határok között, mint azok III. Endre királynak 1294-ben kiadott adománylevelében foglaltatnak, Görgői Jordánnak örökben bevallja. 1294, octóber 13. Capitulum ecclesie sancti Martini de Scepus omnibus xpisti (igy) fidelibus quibus presentes ostenduntur salutem in salutis largitore. Quoniam memorie nouercatur obliuio dignum est utacta temporaliter gesta aut uoce testium uel scripture patrocinio fulciantur. Proinde ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire. quod constitutus coram nobis Magister Elyas filius comitis Farkasy de Zurchuk ex parte vna, et comes yordanus filius Kunch de gargov, ex altéra, idem Magister Elyas personaliter est confessus, quod medietatem cuiusdam silue in comitatu Scepsieusi inter alpes Golcha et inter uiam per quam Berzete tenditur (igy) existentis cum omnibus utilitatibus suis pertinenciis et attinenciis vniuersis pro viginti quinque Marcis fini argenti vendidisset eidem comiti yordano sibi et suis heredibus heredumque suorum successoribus iure hereditario perpetuo quiete pacifice possidendam pariter et habendam sub eisdem metis et terrninis qui in priuilegio Excellentissimi domini nostri Andree dei gracia illustris regis Hungarie super collacione eiusdem silue satis expresse et lucide continentur. asseruit eciam predictus Ma- 4 gister Elyas quod totam viginti quinque Marcarum summám ab eodem comite yordano plene et integraliter recepisset. Et ad maiorem euidenciam et cautelam prememorati viri Magister Elyas et comes yordanus exhibuerunt nobis priuilegium excellentissimi domini nostri Andree dei gracia illustris Regis Hungarie super collacione eiusdem silue confectum cum instancia nos rogando ut ipsum priuilegium de uerbo ad uerbum sub sigilli nostri testimonio rescribi faceremus. Cuius quidem priuilegy tenor talis est. Andreas (1. III. Endre királynak 1294-ben kelt okmányát Bárdossy; Suppl. An.Scep. 382.1.) Nos itaque considerantes peticiones eorum fore legittimas congruas et honestas exhibitum priuilegium
