Ipolyi Arnold–Nagy Imre–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius VI. (Budapest, 1876.)
rum nostrarum memorialium, Drag filius Bethleem Sebascianus, Pascha, Bele. Renoldus. Nicolaus. filius Johannis Petrus filius Sykusd. Mark et Baas fratres eiusdem Michael et Thomas. fily Endre, Symaracus, Pous filius Egidy. Balase et Mauricius fily Donath de genere Lypouuk, Petrus filius Cozme, Erdeus filius Sygart de Berench. quandam terram ipsorum Bosmam uocatam, pro sexaginta marcis fini argenti, Petro palatino obligatam, ab eodem Petro palatino, prout ydem nobiles se in solidum obligauerant, in octauis Epiphanie domini redimere debuisseut coram nobis, eandem terram redimere non curarunt ut debebant. sed postmodum euolutis quibusdam temporibus annotati nobiles in nostri presencia conparentes presencialiter iterato, predictam terram eorum Bozman pignori obligatam, dixerunt et confessi sunt se nullatenus posse redimere ab eodem Petro palatino. quam scilicet terram Bosman, uno et pari consilio equa uoluntate et fauore iam dicti nobiles cum omnibus utilitatibus et pertinencys suis pro ipsis sexaginta marcis fini argenti eidem Petro palatino et per eum suis heredibus, heredumque suorum successoribus reliqueruut pacifice et perpetuo possidendam, coram nobis. hoc nichilominus interserto, quod nullo unquam tempore predicti nobiles, racione ipsius terre Bosman, posseut aliqualem materiam quescionis suscitare. obligantes se in super ydem nobiles, quod si processu temporum. per quempiam eadem terra, ab ipso Petro Palatino uel a suis heredibus reuocaretur, aut in litem traheretur, niultociens dicti uobiles eundem petrum palatinum et suos heredes, proprys laboribus et expensis expedire tenerentur, in ius et proprietatem, ipsius Petri palatini et suorum heredum irreuocabiliter et perpetuo eadem terra remanente, In cuius rei memóriám pleuiorem presentes concessimus litteras sigilli nostri munimine roboratas. Dátum tercio die Idus április anno gracie M°. CC°. lxxx 0. primo, ecclesie nostre lectore magistro Bartholomeo existente. a n n Sárga és violaszinii selyem-zsinórról függött pecsét nyomaival; eredetije a Bossányi cs. ltban. A. 15. Nagy I.
