Nagy Imre–Páur Iván–Ráth Károly–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius IV. (Győr, 1867.)

Erecletie rongált hártyán, a főt. veszprémi káptalan levéltárában őriz­tetik. Kiadta ugyan ezen okmányt Fejér Gy.: Cod. dipl. Hung. eccl. ac civ. Budae 1829. T. I. p. 448 — 458., de igen hibásan; kevesebb hibával (mint látszik az 1350-iki átiratról vett másolat után), de az eredeti irmodor mellőzésével i. m. T. VI. v. 2. p. 350 — 359. — Nem kevésbé hibásan adta ki Pray : Specimen Hierarchiae Hungaricae Posonií et Cassoviae MDCCLXXVI. P. I. p. 265—277. hiteles, mint Fejér hiszi (T. I. p. 458.) kamarai máso­lat után, rendkívül hibásan közli azonban Róka J.: „'Vitae Vesprimiensium Praesnlum" czimü munkája 25 — 36. lapjain. — Elvül tűzvén ki a Fejér által kiadott okmányokat, teljes pontossággal, újból eredetiek után közleni, tesszük ezt jelen érdekes okmánynyal is; megjegyezvén, hogy a rongáltság miatt hiányzó szavakat, zárjel közt, a fejérvári káptalan 1350-iki és Zsig­mond királynak 1407-ben kiadott eredeti átiratai után pótoltuk, melyeknek eredetiei, az 1082-ikivel együtt Capsula I. külön bádog szekrényben őriz­tetnek. — Az átiratokban, a tulajdon nevek Írásánál előforduló különböze­teket szinte helyén találtuk, a nyelvészeti tudomány érdekében jegyzésbe fog­lalni. Véghelv Dezső. II. Endre király, a szent földre menetele el'ótt a vasvári káptalant javaiban megerősíti. 1217. In Nomine sanete Trinitatis et indiuidue vnitatis, Andreas dei gracia Hungarie Croacie Dalmacie Rame Seruie Gallicie Lodomerieque Rex inperpetuum. Licet intercetera virtutum opera largiendi beneficium aplerisque semper eonprobetur, ibi tamen Largientis memória precipue commendatur cum deo dá­tum quod est sanctum a deuote dispensacionis cultoribus pro­pagacione bonorum operum in dei laudem ac seruieium de die in diem dilatatur, Hac igitur consideracione salubriter in­ducti presentibus et posteris notumfacimus, Quod cum inpro­cinctu itineris essemus in Transmarinas partes proficisscentes, dilectus ac fidelis noster Petrus Geuryensis Episcopus. qui nobis a primeuis iuuentutis sue temporibus et deineeps in legacioni­bus nostris extra regnum proprys sumptibus et expensis quam­pluries deferendis et maximé tunc cum Constantinopolim ad transduoendam carissimam coniugem nostram Reginam yolem transmieissemug. idem. P. Episcopus. dilectus et ridelis noster

Next

/
Thumbnails
Contents