Nagy Imre–Páur Iván–Ráth Károly–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius III. (Győr, 1866.)

terre Munurousd vocate vt premisimus a dominico et Emirico pretaxatis aut eorum successoribus requirendi aut ipsam ven­dicionem retractandi habebunt faeultatem. Obligauit insuper eciam se Petrus supradictus dictos Dominicum et Emiricum ac eorundem successores ab omnibus racione premisse tercie partis modo prescripto eisdem vendite molestare aut eandem inpedire volentibus defensurum. propriis laboribus et expen­sis. proprietate nichilominus eiusdem tercie partis vendite per eosdem filios comitis Emirici inretractabiliter conseruanda. Adicimus eciam vt si processu temporis Mark Ladizlaus an­tedicti aut fratres eiusdem Ladizlai porciones suas in eadem Munurousd habitas sepedictis filiis Emirici vendere voluerint. Petrus sepius positus consenciet et permittet eisdem Dominico et Emirico conparandas ut assumpsit. In cuius rei memóriám pleniorem presens scriptum contulimus nostro sigillo commu­nitum. Anro domini m n. cc n. nonagesimo tercio. magistro Mi­chaele preposito Cozma Cantore Blasio Custode Symone de­cano ecclesie nostre existentibus. Mogyorós és Nádasd puszták, Sitkétól északra, az úgynevezett Hegy­háton, s innét le a Rábavölgybe terültek el. Nádasd — melytől elnevezé­süket az okmányunkban emiitett Nádasdy családbeliek vették, egy alább előforduló 1359-ki országbirói itéletlevél szerint Sárvár mellett feküdt. Itt laktak tehát a „nobiles de Nádasd" családbeliek; váljon ezek közül szár­mazott-e a XVI-ik században, történelmünk egyik főszereplője Nádasdy Ta­más, s nejével, a Sárvárott székelő Kanizsay család utolsó ivadékával Ka­nizsay Orsolyávali ismeretségét egy részben nem e szomszédságuk segité-e elő? e kérdésre a határozott választ bővebb kutatásnak kell megelőznie. Genealogusaink a Nádasdy család származási helyére nézve nem értenek egyet. Többségük megállapodott abban, hogy az a vasmegyei Nádasd helység­ből veszi eredetét, miért ne lehetne tehát az, a fenebb érintett Nádasd puszta Sárvár vidékén? Veres selyemről függő pecsét; eredetie felső-büki Nagy Sándor ltban Sitkén Vas megyében. Nagy I. 35. Miklós vasvári prépost és a káptalan bizony ságlevele, hogy Sári Márk Monorósd birtok egy harmadrészét Nádasdi Do­mokos és Imrének örök áron eladja. 1295. aug. 14.

Next

/
Thumbnails
Contents