Nagy Imre–Páur Iván–Ráth Károly–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius II. (Győr, 1865.)

ciones sui ordinis et saeros Canones ac ecclesie sue priuilegia Indultaque apostolica vt vos, et quemlibet vestrum ad omnis reguláris vite obseruanciain per remedia opportuna et censuras cogat et astringat, Ita tamen quod in execucione huius rei pro maiori stabilimento ipsius, tidelis noster Reuerendissimus in christo páter dominus Thomas tituli sancti Martini in montibus sacrosanete Romane ecclesie presbiter Cardinalis Strigoniensis Sumrnus et Secretarius Cancellarius noster tamquam primas Huius Regni, ac legátus natus, vei quos idem per ipsum Abbatem superinde requisitus ad hoc loco et in persona sua deputauerit, semper asistant, Quare nunc quoque fidelitati vestre et cuilibet vestrum in solidum, Harum serie firmiter precipiendo committiinus et mandamus sub pena deposicionis et priuacionis Beneficiorum, et Abbaciarum vestrarum aliud habere nolentes, quatenus ad prefati capituli celebracionein, ad prefixum locum perpetuis semper temporibus accedere, ibique vt premisimus taliter de vite vestre reformacione et omnium subditorum , ac Monesteriorum (igy) vestrorum restauracione tractare, et concludere debeatis, vt contra quempiain vestrum Maiestati nostre querela imposterum minimé porrigatur. Nam alioquin certi estote, quod nos nedűm illas ecclesias que apud manus alienas habentur recuperare prout concepimus et ordini restituere sed eciam apud manus vestras habita alienare, et hys qui Regularem vitám ducere voluerint conferre volumus. Secus igitur non facturi. Presentes autem post earum lecturam vbique reddi volumus et mandamus presentanti. In cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes literas nostras pendentis sigilli nostri munimine roboratas Memorato Matheo Abbati et prefato Cenobio sancti Martini duximus concedendas, Dátum Bude in festő beati Mathei apostoli, Anno domini Millesimo Quingentesimo quinto, Regnorum nostrorum Hungarie etc anno decimo quinto Bohemie vero Tricesimo quinto. Hártyára irva, gyönyörű ép állapotban, a pannonhalmi h. ltban XXIII. X. j. a. őriztetik. Az ép pecsét veres, lila és zöld selyemről fiigg- V. ö. Czinár: „Monasteriologia" I. 100. 101. 11. V é g h e 1 y D.