Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 2. (Budae, 1833.)

ginta lancorum, vt praefertur, ipsi Magistro Ladislao per se occupandi liberam commisisset facultatem. Ita tamen, quod licet ipsa possessio Adrianvagasa vocata, cum terra bona ad quantitatem ipsorum octoginta Lancorum bene sufficienti, excepta terra saxosa et ad arandum et ad vsum humanum non valenti, ipsi Magistro Ladislao mensuranda modo praemisso debet assignari; tamen vbicunque intra metas ipsius possessionis Adryanvagasa, et intra terram bonam ipsorum octoginta lancorum liuiusmodi terra saxosa et infertilis y ac ad arandum non valens existeret, ipsa ad numerum earundem octuaginta lancorum mensurari et computari non deberet

? sed eadem propter hoc ipsi Magistro Lorando perennaliter remaneret possidenda. Quam quidem possessionein Andreanvagasa populosam , in dicto Comitatu de Sarus existentem, cum ipsa terra bona octoginta Iancorum, vt praemittitur, in octauis festi B. Georgii Martyris nunc venturis, coram homine nostro et testimonio Capituli Ecclesiae Scepusien. vicinis et commetaneis eiusdem possessionis Adryanvagasa vocatae vniuersis, legitime illuc conuocatis, et praesentibus per veras suas metas reambulando, et vbique iuxta ipsas priores suas metas, vel alias, siue in certis locis, in quantum iam diclae possessionis Adryanvagasa et terrae bonae octoginta lancorum uieta se extenderet, nouas rnetas erigendo iam dictoMagistro Ladislao perennaliter, contradictioneque quorumlibet sibi non obstante, statuere teneaturMagister Lorandus antedictus. Ab omnibus autem super facto ipsius possessionis Adreanvagasa et suae terrae dictum Magistrum Ladislaum, vel suos suc-