Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 2. (Budae, 1833.)

exhibere. Quo percepto cum nos ad petitiQnem eiusdem Magistri Ladislai, filii Ricolphi, praefatum Magistrum Lorandum , filium Michaelis, condam Bani, in eo, vt in cuius capituli, aut Conueutus, aut ludicis ordinarii praesentia ipsa posterior eorum compositio facta extitisset, cuius literae super relatione statutionis Nicolai et filiorum eorumdem ac filii ipsius Lorandi, vel suorum procuratorum , in cassalionem litterarum nostrarum, praescriptarum forent emanatae, Iudicem requiiitum habuissemus; idem Magister Lorandus super dicta posteriori eorumdem compositione et cassa^one litterarum nostrarum praedictarum modo praemisso emanatas Capituli Ecclesiae Vaciensisfore allegauerat. In cuius conlrarium idein Magister Ladislaus , filius Ricolphi, a tempore ipsius compo§itionis vigore dictarum litteraruin nostrorum patentium factae, in nullius capituli vel conuentus praesentiam se cum ipso Magistro Lorando ad com" positionem vel confessionem aliquam faciendam comparuisse, nec conuentionem aliqualem inter ipsos ordinasse, affirmarat. Sed quia praedictus Magister Lorandus praemissa sua assumpta non adimpleuisset, ex eoque in dictum grauamenpoenae calumniae contra se incidisset, vt plenius praemittitur. Ideo ad euitandum praemissum gr^uamen praedictain posteriorem compositionem inter ipsos fecisse allegaret, nec ex eo ipsi Magistro Lorando credentiam adhiberet. Sicque Magister Ladislaus, antediptum Magistrum Lorandum ibidem per nos iudicare iuxta exigentiam praemissi sui grauaminis feperat contineri. Et quia ipse Magister Ladislaus, filius Ricolphi, praescriptum Magistrum Lorandum, iuxta qualitatem praefatae poenae calumniae sibi