Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 7. (Budae, 1842.)

tierit famulatum, et pOtissimum in eonseruatione eastri Stomffa, quod contra potentiam et exercitum Regis Bohemiae laudabiliter et viriliter tenuit, quoad vixit, qui demum ab eodem Rege crudeliter extitit interemptus, nos, qui ex ofticio suscepti regiminis metiri debemus merila singulorum, effusionem sanguinis praedicti Alexandri nolentes sine remuneratione aliquali, licet maiora mereretur, pertransire , quandam terram castri de Stomffa Mortun vocatam, quae olim ab eodem Alexandro ad ius castri praedicti deuoluta fuerat, ab ipso castro exceplam penitus et exemptam, Dominico et Carol^filiis eiusdem Alexandri cum omnibus vtilitatibus, circumstantiis, et pertinentiis suis, ac tributo dedimus, donauimus; tradidimus, et concessimus perpetuo, et irreuocabiliter possidendam infundendo in eosdem t o t u m i u s dominiieiusdem terrae,adeo, acsi ipsorum descensualisfuiss et a temporcSanctissimi Regis Stephani, seu aliorum proge— nitorum nostrorum Regum Hungariae illustrium, pro tempore qui fuerint. Cuius quidem terrae metae, prout in Jiteris Posoniensis Capituli contineri vidimus hoc ordine distinguuntur : Prima Meta incipit a parte oceidentali ab aqua Morua, vbi de Morvasurgit quaedam vena, quae dicitur K og vic s , donec venit ad venam Ganse , et inde veniet ad venam Ganda, 13onda de angulo Boyda veniet directe ad monticulum, vbi est erecta noua meta. Demum veniet ad angulum syluae Loop, abhinc iuxta ipsam sylu.am veniet ad siccam arborem, deinde vadit ad duas metas contiguas, quae separant a terra Mark Comitis iuxta venam Axei; demum vadit directe ad vnum pratum, quod vocatur Kyspirrus, abliinc veniet in magnam viam, quae ducit ad Stomfa, et ad Szoysa, demum vadit iterum