Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 5. (Budae, 1835.)

LXXIX. An. Ch. 1323. Idem Carolus conuentionem inter Ilospite» de villa Ursi, ac Draucarios suos factam priuilegialiter confirmat. Karolus, Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie , Bulgarieque Rex , Princeps Salernitanus, et honoris ac montis S. Angeli Dominus. Omnibus Christi fidelibus tam presentibus, quam fnturis, presens scriptum inspecturis, salutem in salutis Largitore. Ad vniuersorum noticiam harum serie declaramus: Quod Saxones, seu hospites fideles nostri de villaUrsi ad nostram accedentes presentiam, exhibuerunt nobis, quoddam priuilegium nostrum, sub Sigillo nostro veteri consignatum, seu concessum, confirmans priuilegium Bele condam inclyti Regis Hungarie, super facta concordia inter ipsos, et villanos, seu Draucarios de Villa Drauch, petentes noshumili cum instantia, vtipsum priuilegium ratum habere, et ad vberiorem cautelam nostro nouo dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegii tenor talis est: Carolus Dei gratia Hungarie etc. vt supra ad Annum M.CCC.XX. Nos itaque iustis et legitimis petitionibus predictorum Saxonum seu hospitum fauorabiliter inclynati, tenorem prescripti priuilegii non abrasum, non cancellatum , nec in aliqua sui parte viciatura de verbo ad verbum presentibus insertum, approbamus, ratificamus, acceptamus et presentis scripti patrocinio confirmaraus. In cuius rei memoriam, perpetuamque firmitatem, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri noui et autentici munimine roboratas. Datum per manus discreti viri, Magistri Andree Lectoris, Ecclesie