Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 4. (Budae, 1832.)

berlus Clericus connolarunt. V. Bayern im Morqenlande, vonlos. von Hormajr p. 22. Tab.Acuth. p. 659. In his quoque consentientem, vtcunque habemus Constantinum Porphyrogenetam, qui terram Seruiae notat, dicens: In loco autem, vbi nunc habitant, antiqua quaedam monumenta supersunt; inter quae pons Trajani Imperatoris (prope Vaskapu in Valachia ) ad initia Turciae; etBelgrada quae trium dierum itinere ab ipso pontedistat; — Sirmium, quod Belgradaabest duorum dierum itinere j inde magna Morauia" Cap. XL. Portam Wacil attingit: „Confines autem Turcis sunt orienlem versus Bulgari" inquiens. Cap. eodem. V. Ab occidente (nempe spectata parte Graecorum ) vsque ad mare, vbi est Spaletina ciuitas." Hoc sic enarrat idem Belae regis Notarius: Capitanei Lelu, Bulsu, atque Bothond ( Seruia, ac Bascia subactis) egressi vsque ad mare peruenerunt, et omnes nationes patriae illius dominatui Arpad, Ducis Hungarorum, potenter et pacifiee subiugauerunt; et ciuitatem Spalatensem ceperunt, et totam Croatiam, sibi subiugauerunt'* Cap. XLII. Cum in iimitibus Hungariae designandis fides Belae Notarii hucdum constiterit; praesumendum sane est, hoc quoque in puncto veritatemprodidisse. Hac certe, nec alia causa, Mircimirus, qui Croatiae, ac Dalmatiae id temporis praeerat, epocham Franciae regium , quod pater ipsius Tirpimirus factitauit, suis diplomatibus neutiquam praeposuerat; quia ab eorum iugo per Hungaros exemtus, his dein fiduciali iure obstringebatur. V. Dipl. in cod. nostro Tom. I. Nec alia fuit causa, quod Hungari,