Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 1. (Budae, 1832.)

cta fuerat, agrauari facerepotuisset; tamen taraquam pius pater ex superabundanti gratia plures et diuersas dilationes pro redemtione facienda eis admisisset; ipsi nec sic eamdera possessionem Vjvar, per eos obligatam, redimere valuissent, demura cupientes praemissa in effectum ipsius obligationis complere videlicet in euentum, in quem ipsam possessionem Vjvar per eos obligatam redimere non va­lerent, ipsi Domino Episcopoetin persona sua suae Ecclesiae perpetuarent, et perpetualiter tra­derent possidendam, coram nobilibus viris, Petro Vice-Vajuoda Transiluano ,scilicet Michaele de Forro, ac Martino,filio Kemin , Iudicibus No­bilium praedicti Comitatus Albensis et nul­lius contradictione obstante, eamdem possessionem Vjvar dicto Domino Andreae Episcopo tradidissent perpetuo possidendam, , et super huiusmodi traditione litteras dicti Petri Vajuodae et Dominorum nobilium iudicium fecissent emanari dixerunt etiam iidem Ma­gister Petrus, et dicti filii sui, quod Iicet dicta possessio Vjuar per aestimatores, per eosadductos, pro centura et quinquaginta marcis argenti puri, ponderis Albensis, aestimata fuisset, et per dictum Dominum Episcopum dicta summa plene persoluta, tamen idem Dominus Episcopus Andreas eis compatiendo, etomni voluntali eorum complacere desiderans alias centum et sexaginta marcas puri argenti, eiusdem ponderis, vltra sum­mam aestimationis persoluisset, et insuper vuiuei— sas decimas de villis eorum prouenientes, vsque ad haec tempora eis tribuisset, et ob hoc ipsi, ne de tot beneficiis acceptis immemores et ingrati vi­derentur, promiserunt, et sponte se obligarunt

Next

/
Thumbnails
Contents