Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 1. (Budae, 1832.)

cta fuerat, agrauari facerepotuisset; tamen taraquam pius pater ex superabundanti gratia plures et diuersas dilationes pro redemtione facienda eis admisisset; ipsi nec sic eamdera possessionem Vjvar, per eos obligatam, redimere valuissent, demura cupientes praemissa in effectum ipsius obligationis complere videlicet in euentum, in quem ipsam possessionem Vjvar per eos obligatam redimere non valerent, ipsi Domino Episcopoetin persona sua suae Ecclesiae perpetuarent, et perpetualiter traderent possidendam, coram nobilibus viris, Petro Vice-Vajuoda Transiluano ,scilicet Michaele de Forro, ac Martino,filio Kemin , Iudicibus Nobilium praedicti Comitatus Albensis et nullius contradictione obstante, eamdem possessionem Vjvar dicto Domino Andreae Episcopo tradidissent perpetuo possidendam, , et super huiusmodi traditione litteras dicti Petri Vajuodae et Dominorum nobilium iudicium fecissent emanari dixerunt etiam iidem Magister Petrus, et dicti filii sui, quod Iicet dicta possessio Vjuar per aestimatores, per eosadductos, pro centura et quinquaginta marcis argenti puri, ponderis Albensis, aestimata fuisset, et per dictum Dominum Episcopum dicta summa plene persoluta, tamen idem Dominus Episcopus Andreas eis compatiendo, etomni voluntali eorum complacere desiderans alias centum et sexaginta marcas puri argenti, eiusdem ponderis, vltra summam aestimationis persoluisset, et insuper vuiuei— sas decimas de villis eorum prouenientes, vsque ad haec tempora eis tribuisset, et ob hoc ipsi, ne de tot beneficiis acceptis immemores et ingrati viderentur, promiserunt, et sponte se obligarunt