Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 5. (Budae, 1841.)

raemorat. Thalmudistae veleies Caseos U n n i a c o s indidem deducunt. Celeberrimum Cumanae oj>pidum, infra Thermodontem, et Irim fluvios positum, palam facit. Cappadociae, Armeniae, ac Sacarum confinia subin Ponti nomen obtinuisse, clarum est. Magyaros etiam in Regione Ponti sua nactos fuisse cunabula tam generationis cum Hunis idenlitas, quam etiam Peripli Ponti, ac Historiarum Scriptores vetustissimi, Graeci ac Latini, aflirmant: Herodotus , Xenophon, Dionysius Periegetes, Plinius, Strabo (Ponticus) Stephanus Byzantinus, Eustathius , Rufus Festus Avienus , Ammianus Marcellinus , inter populos Ponticos numerant M a c r o n e s, Apollonius in Argonautis M a k r i c a s, Scylax Macrocephalos, et Makares: „Peninsulam hanc (Ponti) gentes colunt — barbarae: Makares, Mariandeni, possident maritima , interna Chalybes (alias Biseres , Bessi, a ferro, Hungaris Bas), proximus Cappadox." Geograph Minor. Oxon. A. 1C98. 8. vol. 11. p. 54 — 55. Nullus ipsorum fuisse advenas memorat. Indigenas fuisse , idioma A r a m a e i s refertum vo cabulis, flexionibus que imbutum, evincit: V. Aborigines et incunabula Magyarorum, gentiumque cognatarum, Populi Pontici, Pontus. Budac. Anno 1840. Tabula 1-a. Cunabulis his, societate, ut videtur Ilunorum, ante Christum natuin , Sannis seu Tzannis , relictis , Magyaros, portis Caucasi superalis, lale patentes inter paludem Maeolidis, ac fluvium Cumam (Kuban) cam-