Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 3. (Budae, 1835.)

isibi coram nobis plenarie persolutis, iure perpetuo possidendam ; — cuius quidem terre rnete distinguntur per liec signa , prout hoc nostri etiidem nobis retulerunt — prima incipiens a quadam |>opulo a parte occidenti vadii ad quemdam riuulum, et transiens illum, descendit ad partem orientalem ad quemdam dumum viminis, de hinc iterum vadit ad quemdam fontem, qui exit deWoiko, et exinde incipiens vadit in medietate ipsius Volko ad piagam orientaiem, et de ipso exiens, descendit ad quemdam fonticulum ad partem septemtrionalem , inde autem descendit ad finaiem partem cuiusdam siiue , que vocatur Vagas Haima,ad eamdern jdagam ; et inde iterum vadit ad dumum cuiusdam Yiminis, qui est multiplici ramositate circumdatus ad plagam prenotatam. Dein exiens vadit ad dumum quercy quemdam, de quo tendit ad quamdam arborem desiccatain, que vocatur Borscuatu, sub qua est meta terre nominate; et inde iterum incij)iens, descenditur ad scelusfok ad plagam occideutaiem vsque metam Martini sujDradictam et parum procedendo in eodem Fok , peruenitur iterum ad metam Martini Sciloyusso vocatam in j^raedicto Fok, vadit ad partem merid. et ibi procedendo vadit ad quamdam siiuam ex nouo crescentem premissain circa finem cuius vadit ad dumum Viminis, et ibi incipiens , transit inter duos dumos Viminum ad plagam meridionalem, et ab illis descendens ad dumum, transit supradictum, ad plagam meridionalem sepissime nominatam. Obligauit et se ad hoc dictus Sacmar corara nobis quod quocunque j)rocessu temj)oris contingcet prefatum Martinum racione iam dicte lerre trahi in contradictionem , ipse exjjedire tenebitur proj)riis laboribus et ex-