Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 2. (Budae, 1832.)

A (I L e c t o r e 111. ( )uod perennei, qnod dignitatem <ne;itnr snam, pro imbecilla reruni hnrnanarnm condi<ione 3 est nihil: nisi sociata virili contentione, collatisque liberaliter snbsidiis confectum. Hoc \bi Ileipublicae vtriusque coinmodo accidit, vti acceptissimum, ita gratissimum sit, oportet. Meis ideo deforem partibus, si, duin fortunarum, quae Genti Hungarae Principibus Arpadianis mascula virtute regnan<ibus sunt conccssae, supremas quasi duco lineas; in eos, quiqui apertis, illius illustrandae gratia, suis tabulariis, arcbiuis, scriniis, arcis eximie meruerant, mentem animumque haud intenderem. Procul id ame. Illis grates dico publicas eo lubentius, quod hoc ipsa quoque monumentorum, quae in Codicem Diplomaticum Hungariae confluxerant, fides 1 *