Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 1. (Budae, 1830.)

AJjbati de monasterio i])sius per Hungaros euerso, condolet. Nro. XLII. (J08. Fragmentum testamenti Andreae Prioris ladrensis. Nro. XLIII. 913 — 959. Acta, seu formulae inscriptionum ab Imperatoribus Bjzantinis adArcliontes Turcorum (Hungarorum) etc. vsitatarum. Nro. XLIV. 925. Grauissimorum damnorum , irruptionibus H u n g a r o r u m Ecclesiae Verdunensi illatorum, documentum. Nro. XLV. 956. Recitatio excidii incolis \ici Lietzeis, seu Alzey per Hungaros in Lotharingia illati. Nro. XLVI. 955. Camljiales, quibus Vngarorum per Ottonem Imp. victorum mentio. Nro. XLVII. 955. Otto M. Imp. patrimonio Patauiensis Ecciesiae per Hungaros nouiter vastato, in solitudinemque redacto, immunitatibus , illud impopulaturis, concessis subuenit. Nro. XLVIII. 965. Vestigium litterarum Ioannis PP. XII. Hungarorum aduersus Ottonem I. lmp. concitandorum causa. Nro. XLIX. 970. Vastitatis ac depopulationis per Hungaros illatae documentum. Nro. L. 970. Vestigia Hungaricorum incolarum in Germania. Nro. LI. 977. Otto II. Imp. ecclesiae Lauriacensi, quae prima sedes episcopalis erat, praedium Anesaburch, pro resarciendo damno, vltima per Hungaros obsidione tolerato, donat. N. LII, 979. Otto 11. Imp. VVolfgango, Ralisbonensi Epi-