Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi V. Vol. 3. (Budae, 1830.)

A. Ch. 1281. Eadem Elisab,lh terram ttuarn IVrboa , cum terra Potgoria Comitis Benedicti cambiat , et obtentas ab hoc insuper ducentas argenti marcas, ad filium suum Ladislaum e captiuitate liberandum conuertit. Elyzabeth, dei gracia, maior regina Hungarie, ducissa tocius Sclauonie, de Macho et de Eozna, vniuersis Christi fidelibus, praesentem paginam inspecturis, salutem in salutis largitore. Ne labantur cum tempore, que in tempore peraguntur, prouida hominum discretio adinuenit, vt rerum legitime gestarum series fideli memorie litterarum commendetur. Proinde ad vniuersitatis Vestre noticiam tenore presencium fieri volumus manifestum, quod placuit excellencie nostre: quod vt a Comite Benedicto, filio Comitis Ivance, fideli nostro, quamdam possessionem suam Podgorya nuncupatam, quam a Mathia et Petro, filiis Mortunus precio comparauerat, ad ius et proprietatem magnitudinis nostre, per concambium cuiusdam terre, nostre, Vrboa nomine reciperemus ; pro vtilitate nostra, que licet per collacionem nostram, Thome, filio Cornelii, et magistro Iohanni, filio Nicolai , de genere Chak, pridem assignata et collata exstitisset, ipsam tamen ab eisdem ablatam, et apud nos diucius conseruatam, cum omnibus vtilitatibus suis, et pertinenciis vniuersis, quibus nos eam possedimus, ipsi Comiti Benedicto et per eum suis heredibus , heredumque suorum successoribus, in concambium predicte possessionis sue hereditarie, Podgorya nomine, que licet empticia sit, de iure tamen et regni consuetudine approbata, hereditaria reputatur. Nec praetermittimus, quod quia sepedicta possessio Wrboa pocior et vtilior est, quam terra Podgorya foret sepedicta ,