Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi V. Vol. 2. (Budae, 1829.)

mata tenaciter; qiiod delectat nos exscqui per effectum, quidquid regalem vestrum demulceat animum ; quidquid vestrae maiestatis lionoribus arbitraturi fuerimus adauctiuum; incominutabili animo disponentes, confibulationis liuius vinculum indissociabiliter obseruare. Iiinc est, quod sic contractae inter uos inuiolabilis amicitiae debitum, vice reciproca repetentes a vobis, iuxta quod vester procurator et nuncius spopondisse dinoscitur, et ad Jioc vos solemniter obligasse; serenitatem Vestram ampliori, qua possumus, precum affectione deposcimus et hortamur, quatenus mutuo nobis in nostris necessitatilms subueniatis auxilio, et fidelibus ac fautoribus nostris in Austriae et Stiriae ducatibus efficax oportuni patrocinii praetendatis umbraculum, et solatiosi consilii et auxilii fulcimentum ; prout dilecti fideles nostri NN. celsitudinem regiam duxerint informandam. Nos enim in ciuilate nostra Viennensi, vtpote regi Boemiae satis contermina, moram vtilem ista vice contrahimus , vt, si rex praedictus temerarios impelus sui gressus in altritionem ipsorum noslrorum fidelium forte direxerit; ipsum a tergo viriliter insequentes , eumdem regem , praedictis fidelibus nostris illaesis, allidere valeamus. Vos itaque, quaesumus, nobis cum festinatione rescribite, quid super praemissis in vestro proposito geritur, et in beneplacito continetur." Ibidem Pray. A. Ch. 1278. Tdem Rudolphus, quid cum Ladislao concluserit, litteris ad anonymum datis aperit. — Ordinator boni consilii, et rectarum dispositor voluntatum, nos cum magnifico Principe,