Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi V. Vol. 2. (Budae, 1829.)

Elisabethj Dei gratia, llegina Uungariae, omnibus, tam praesentibus, quam futuris , haruin litterarum notititiam habituris, salutem in vero salutari. Cum iustitia sit virtus , ius suum vnicuique tribuens , quemlibet fidelem in suis iuribus , per eos, quibus regni cedunt regimina, exigente iustitia , expedit confoueri, et defendi. Proinde ad vniuersorum notitiam tenore praesentium volumus peruenire, quod Lothardus, filius Omodaei, noster seruiens, ad Domini nostri llegis Stephani , et nostram acedens presentiam, exposuit conquerendo, quod cum Dominus Bela condain Rex , carissimus Socer, et pater noster, et Maria condam regina, carissima socrus , et mater nostra, piarum recordationum , quasdam terras Boos videlicet, et Arpar vocatas , in Comitatu Iaurinensi existentes , et i u r i s d i c t i o n i reginali pertinentes, sibi contulissent in perpetuum, eaedem terrae pro eo, quod idem fidelitates et seruitia nobis impensurus, ad partes vltra Danubiales se transtulerat, tempore contentionis et gerrae, inter eosdem charissimos parentes nostros, ab vna parte, ab altera vero inter Dominura nostrum Ile^em o Stcphanum, nec non et Baronum eorumdem — — emergentium, ablatae fuissent ab eodem, et Comiti Hayderico, filio Dionysii condonalae ; rogans et petens a nobis humiliter, vt dictas terras eidem reddi, et restitui facere dignaremur. Ad vltimum Domino nostro regi Stephano efc nobis eodem Lothardo frequenter supplicante, efc petente placuit, quod memoratas terras , per Iob filium Macza, hominem Domini nostri et nostrum sub testimonio Capituli laurinensis, fidelium nostrorum, quibus ipso facto nostras direxeramus lit-