Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 3. (Budae, 1829.)

consueuit abantiquo in eadem, et cum vna naue magna pro transferendis hominibus et curribus, quando Titia inundat, et duabus clausuris Titiae, Csege vocatis, de duabus partibus Titiae cum siluis. Item Menyto, Olpha(Osua) Nanna, Lasztejlekpok (al. Luaczeluk , Pook ) et Olpokwsi ( Opulduty) vocatis, quae sunt donatae per beatissimum Regem Ladislaum; quarum metae hoc modo distinguuntur, prout commetanei earumdem possessionum nobis recitarunt: Prima meta incipit ab oriente a portu Tyciae, in quodam loco Rukonze, Geurene, Tozakfaka (?) vocata; alia nornine Mekuveu dicto, quod pertinet ecclesiae Agriensi,et separatur apossessione Nobilium de genere Apuch Veyczezetgh nominato; deinde descendit per medium Tyciae in directa medietate cuiusdam insulae, P e c h e vocatae, separando possessiones Nobilium de genere Tomoy , vsque in portum per transitum magnae viae, euntis per Tyciam, de possessionibus ecclesiae Agriensis Nana et Menitow vocatis supra dictis, et transit in Aban; qui quidem transitus licet in vna parte sit in terris Ecclesiae Agriensis, tamen quia iuramento eorum Nobiles dicti, videlicet Ioannes Diosy maior, Dula et Sebastianus de genere Tomoy, et permissione Lamperti Episcopi Agriensis, vbi teloniura exigitur, pro se obtinuerunt, eisdem nos dimisimus ipsum portura cum tributo pacifice possidendum; ab hinc de portu a loco tributi exit de Tycia meta ecclesiae, et circuit quamdam siluam Berc vocatam, sub pede eiusdem siluae, per nominatam terram Kenderavatoata dictam, habitam pro meta, et vadit vsque adfinem siluae praenominatae. Quae quidem silua pertinet ad Nobiles de