Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

ipsius probitatis insigniis, vlpote pauea de pluriinis, minitna demaximis, in memoriam futurorum duximus proponenda. Idem nainque inter celera lidelitatis obsequia, laudc digna, tanquam columna immobilis, nobis adhaerens nunquam a nostro iatere procul fuit; maxime tamen tempore irruptionis praedictOrum Tartarorum , in conflictu habito iuxta Sayo, cuin eisdem nobis pro viribus adslitit, laudabiliter praeliando. Tandem nobis versus partes maritimas progressis, ipse idem sicut incessanter, sic indefesse circa nostra et totius domus nostrae seruitia opportuna, nec non in legationibus nostris prudenter perferendis se reddidtt amplius gratiosum. In expeditionibus quoque contra I3osnenses Haereticos, Deo et hominibus odiosos, frequenter laudum praeconia reportauit dimicando. ln exercitu autem nostro, quem contra Fridericum, quondam Ducern Austriae, inoueramus , in quo idem Dux armis percussus diem clausit extremum, vna cum suis decenter armatus, multa 110bis seruilia exhibuit et honesta; alias etiam in bonorum actuum exercitiis multipliciter insudando. Metae autem supradictae Terrae Iiarsan, quae tam partem Castrensium, quam partem ipsius Magistri lNicolai communiter cingunt , prout per venerabilem virum Fratrem II. memoratum, cui inspectionem dictae terrae commiseramus, nobis constitit, hoc ordine destinguuntur: Prima siquidem meta terrae Ilarsan incipit sub vinea Opour, in magna via a parte meridionali, et procedendo transit paludem, et peruenit ad pyrum vnam , sub qua est meta magna; ibique incipit compmetaneus eius esse filius Kristophori; hinc paululum veniendo ad viam transit ad fossatum, et ibi incipit commeta4 *