Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

lenore praesentium volumus peruenire, quotl cum Vene. Pater Philippus Episeopus Zagrabiensis elilectus et fidelis noster super terraS. Martini a Paulo, fiilio quodam BorichBani, coram nobis tractus fuisset in causam, idemPaulus praedictam teram vtpote liaereditariam sibi cum instantia postulauit; Zagrabien. vero Episcopus praedictam terram titulo emptionis dixit se habere, et etiam possidere, et venditorem seu Actorem religiosum virum Fr. Rembaldum domorum hospitalis Hierosolymitani per Hungariam et Sclauoniam, tunc Maiorem Praeceptorem nominauit, et litteris autenticis eiusdem Fr. Bembaldi super hocconfectis legitimecomprobauit; cumque super hoc in nostra Maieslatis praesentia fuisset diutius litigatum, tandem eidem Zagrabiensi Episcopo Fr. Arnoldo Domorum Maiore Praeceptore per Vngariam et Sclauoniam, qui eidem Fr. Rembaldo immediate successit, ex vna parte, et Paulo praefato fdio Borich Bani, coram nobis constitutis ex altera, cum de meritis causae ipsius praesentibus nostris Baronibus cognosceremus, in ipsa instantia iudicii, praedictus Paulus deprehensus est nostras regias litteras falsauisse. Cum igitur et si aliquid iuris in praedicta terra S. Martini praedictus Paulus haberet, propter vitium compertae falsitatis ipsa terra S. Martini, sicut et alia bona sua ad nostras manus essent merito deuoluenda; nos deliberato omnium Baronum nostrorum , qui tunc aderant, consilio praedictum Zagrabiensem Episcopum super ipsa terra S. Martini ab impetitione ipsius Pauli, et omnium, qui nomine, iure seu occasione ipsius Pauli ipsum impeterent, vel impetere possent, sententionaliter duximus absoluendum; adiudicantes eidem Episcopo