Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

quando eis plaeuerit, liabeant j>lenariain lacuitateni, Sanximus etiam, vt descensum super eos aliqui facere non praesumant , nisi hoc eorumdem hospitum placeat voluntati. Illud praeterea ex speciali eis duximus gratia concedere, vt cum exercitum contigerit nos hahere, in vno ordine cum hospitibus de Korponya ius habeant descendendi. Nec hoc praetermittere nostra voluit celsitudo, vt terram cum eisdem metis et terminis possideant in futurum, quibus jiossedisse paciflce a longo tempore dignoscuntur; vt infra eosdem terminos ligna excidendi, et lapides colligendi habeant j)Otestatem. Vt igitur haec nostrae eoncessionis adnotatio serialim robur obtineat perpetuae firmitatis, nec per aiiquem vllo vnquam tempore valeat impugnari , ad aeternam rei memoriam praesentes litteras coneessimus duj^plicis sigiili nostri munimine rohoratas. Datum anno Doinini Millesimo , ducentesimo , quinquagesimo quarto , tertio Kalendas Septembris, regni autem nostri anno decimo nono. " E CoIIect. Dipl. Szechenyiana in 4. Tom. If. p, 130, Collectio Ceorg. Gyurikovicsianu loeo: Dobronya: DQbro-ny iu a. A. CVi. 1254, Idem Bela libertates et iura Ecclesiae AlbaBegalensis roborat. Bela, Dei gratia, Hungariae, Dalmatiae, Croatiae, Ramae, Seruiae , Galliciae, Lodomeriae, Cumaniaeque Rex , omnibus Christi /idelibus, ad quos praesens scrijUum perueniet, salutem in omnium Saluatore. Etsi omniurn ecclesiarum regni nostri iura et libertates seruare lenemur ex debilo