Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

si |>ro honore, vt mancUicaret ac biheret ile manu ipsius, in continenti ad hospitium esl reuersus, inlirmatusque; mortuus est post septem dies; totuinque corpus eius miro niodo glaucum ellcctuiu est. C. 51. Denique Tartari nosti i nos ad Imperatorem duxerunt: qui cum audisset per ilios , nos ad euni venisse; iussit nos ad matrern redire. Volebat enim secundo die, sicut superius dictum est, eontra totam occidentis terram vexillum erigere ; quod nos volebat ignorare. Itaque reuersi stetimus paucis diebus, et iterum nd ipsum reuersi sumus. — Post plures dies nos iterum vocari fecit, et vtrum esseut apud Dominuin Papam, qui Hulhe-norum , aut Sarracenorum, vel etiam Tartarorum litteram intelligerent, interrogauit; cui respondimus : Quod nullam istarum Jitterarum habeainus. Sarraceni tamen erant in terra , sed remoti erant a Domino Papa. Diximus eliam , quia nobis expedire videbatur, quod in tartarico scriberent et no-» Ins interpretarenlur , nos autem in litlera nostra diligenter scriberemus, et tam litteram , quam interpretationem ad Dominum Papam deferremus. — Porro a die beati Martini fuimus vocati : tunc Kadac, totius Imperii procurator, et Chyngai et Bala, pluresque scriptores ad nos venerunt, noJjisque litteram de verbo ad verbum interpretati fuerunt — Litteras etiam in Sarracenico scripserunt, vt aliquis in partibus nostris inueniri posset, qui eas, si opus esset, legeret. C. 52. Vt nobis Tartari nostri dixerunt, proposuit Iraperator nuncios suos nobiscum miltere; sed nobis, vt venirent, nequaquam bonum videbatur. — Itaque tertia die posthoc , scilicet in festo