Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

nubiarum spe haud affulgente , ad excrcituandum minus promti, alii desuetudine armorum, ceteri opulentia, deliciisque emolliti militiae munus refugiebant. Auxit malum ipsemet, dum Optimates , qui olim patrem sibi reddiderant infensum, seuerius exagitat, e fundis vero regiis ditatos, cum sacri, tum ciuilis ordinis viros, parte possessionum exuit; prouentusque regni, ac rem monetariam, obtenta a Pontifice venia, Iudaeis, nouis populum exactionibus oneraturis, elocat. Seruiae, Galliciae, ac Lodomeriae accessione Hungaria ditione quidem auctior, non item locupletior est effecta; per Cumanos, amplissimis sub fauoribus hospitio donatos, indigetum aemulatio, ac discordiae accensae , fotaeque sunt magis. Ytroque taliter rerum gerendarum neruo succiso, vnico Tartarorum (Mongolum) ad flumen Sajo impetu foede concidit. Lugubrem lianc catastrophen, diuersi diuersis adumbratam pennicillis ad nos transmiserant. Excelsioris animi Nobilium, Ciuiumque nomina, qui Regi in