Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi III. Vol. 1. (Budae, 1829.)

apud Deum. Vnigenitus enim Dei filius , lestis Christus , qui ab ipsa coneeptione spiritum sine mensura reeepit, vsque ad trigesimum annum distulit praedicationis oflicium exercere ; per hoc euidenter ostendens, quod ante tricessimum annum nemo sibi debet praedicationis ofticium vsurpare, quod maxime conuenit sollicitudini pastorali. Ex eo vero, quod legitur, quia Iesus erat incipiens quasi annorutn triginta, notatur, quod si eligendus in praesulem , sit illi aetati propinquus, dispensari potest, cuin illo, quando necessitas vel vtiiitas id exposcit; dummodo ei vita et scientia sulfragentur, eius exetnplo, qui coepit facere et docere. Nain „qui fecerit et docuerit, hic magnus vocabitur in regno coelorum." Alioquin si videlicet secus fiat, non dispensatio , sed dissipatio est censenda. Ilogamus igitur Celsitudinem regiam, et monemus, quatinus in eo , quod iuris necessitas iieri non permisit , tua Serenitas noii turbetur; sed potius faciat praepositum tiieologicis et canonicis instrui documentis, vt, quuin, tempore procedente profecerit in scientia litterali; nos ad honorem et profectum ipsius tecum pariter intendamus; quia nec tibi, nec iiii, procul duiwo expediret, vt contra Deum onus assumeret pastorale; neforte, vnde putares proficere , inde magis deficere merereris, nosque tu viies merito reputares, quum intelligeres, quod propter regem terrenum non tiuiuissemus olfendere regem coelestem, qtti corpus et animam potest mittere in geliennam. Datum Laterani, 11011. April. anno decimo. Apud Baluz. Tom. II. p. 18. L. X. epist. 59. Katonu II. C. T. V. p. 66.