Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

nostra ad praedicti regni gubernacula prouectione percepta, mox ipse ad quaeque nostra beneplacita suam illico voluntatem transformando, missisque fe­stine ad maiestatem nostram suis notabilibus nunciis, per eorum medium suumad praedictam nostramsub­limationem concurrentem assensum celebri con­gaudio nobis fecit patefieri et fidei suae puritatem at­que intentum stabilem manifestis signis demonstra­uit. Reliquum vero regio similiter, imo et aeterno memoriali dignum suae sincere fidelitatis non solum indicium, quin potius palpabile experimentum in eo nouissime apparuit, cum hys diebus praeteritis, no­bis cum exteris partibus extra lpsum regnum no­strum Hungariae pro notabilium rerum et agendo­rum, votiue dante Domino iam peractorum, expe­ditione laborantibus, et tutelae eiusdem regni nostri et confiniorum eiusdem commode attendere non va­lentibus, Turcorum Dominus cum valida sua diuer­sarum gentium et nationum vndique aggregata po­tentia regnum Rasciae praetactum suae ditioni sub­iugaturus subintrasset, multisque hinc inde in eadem hominum interemptionibus, praeda, strage, pluri­busque nocumentis commissis, tandem post nostrum scilicet iam in hoc regnum nostrum Hungariae de dictis exteris partibus nouissime habitum regressum, Castrum Zenderew expugnaturus obsedisset, antela­tus Dominus Despotus , quamuis per dictum Domi­num Turcorum multis promissionibus circurauenlus, pluribusque allectus beneficiis, irao etiam nece filii et filiae suorum, nunc in captiuitate ipsius Turcorum Domini hac ratione existentium, diflidatus extiterit, maluit tamen potius oinnibus bonis et regno suis re­lictis, etiam a consorlio suarum se disiungere proli­um, quam de aliqua infidelitatis labe, quouis sini-"

Next

/
Thumbnails
Contents