Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

bus fuerant indebite occupalae, ipsosque in doniinio earumdem protegant et conseruent. Alia vero bona et vadia, potentialiter ablata, absque defectu reddant et restitui faciant. Super facto autem potentiae, in talibus commissae, partes vlrasque, discussionem et sententiam finaiem recepturas, ad certum terminum , mediantibus eorum et dicti capituli vel conuentus litteris, seriem totius facti exprimentibus, ac propria et possessionum, facium huiusmodi ottestantium, nomina continentibus in personalem praesentiam nostram regiam aut Palatinalem, seu Judicis Curiae nostrae transmittant. Vbi, absque vlterioris termini et regionarii processus obseruatione, et continuatiorie, etiam partis non venieniis absentia non obstante, nos vel iudex alius, ad quem caussa transmissa fuerit, iuramentum capitis decernentes, tandem finalem sententiam profereraus, et proferre tenebimur. Quicunque autem huiusmodi vicinorum ct commetaneorum, ac aliorum nobilium comprouincialium attestationes fieri, de damnisque et ablatis, laesis et damnificatis, sa'isfactionem impendi non permilteret, eisdem omnino resistendo; extunc talis in illo terraino , ad quem factum seu caussa huiusmodi per Comitem aut Capitulum seu conuentum rescribetur, in faclo potentiae conuictus pronuncietur, seu decernatur eo facto. Volumus etiam et praesentibus decernimus, vt talismodi praemissorum exsequutio seu causa, per modum proclamatae congregationis exinde mota, seu vertenda , nec nostris regalibus seu reginalibus, neque praelatorum seu baronum quorumcunque, etiam confinia regni nostri tenentium , litteris nec videlicet ratione exercitualis expeditionis, neque conseruationis castri cuiuscunque, possit quoquomodo prorOgari; sed eadem cau-