Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

sessionaria nomine iuris regii, pro se impetrarrnt, et eadem ipsi iuri regio pertinere, compi obare non valeant , in aestimacione eorumdem; si vero falis impetrantes ante decisionem caussae in facto liuiusmodi iurium impetratorum motae, se de dominio ipsorum iurium, ac de prouentuum eorum perceptione occupatiue, siue alio quouis modo intromitterent, nec tandem iuridice sibi appropriare possent; contra partem laesam, seu litigantem et expensis fatigatam, in facto potentiae, prout ordo iuris requirit, conuincantur. A. XXV. Juxla requisitionem regnicolarum nostrorum, nos vna cum eisdem operabimur, quod despotus Rasciae, et Comes Ciliae, caeterique Magnates, dominia vel possessiones, castra, fortalitia, ciuitates, oppida, et alia bona in hoc regno Hungariae habentes, et tenentes, huiusmodi castra fortalitia, oppida, ciuilales, et possessiones, non aduenis et forensibus, sed Hungaris hominibus pro honore dare debeant. A. XXVJ. Item honores et officia nostra illis Hungaris regnicolis nostris, quibus voluerimus , more ab anliquo consueto , iuxta huius regni nostri Hungarici consuetudinem , conferemus. A. XXVII. Item quodnulIus nobilium regui, pio quibuscunque faclis, per quemcunque, praeter talem , contra quein sententiacapitalis iuridice lata fuerit , possit delineri, seu quoquo modo eaptiuari. A. XXVIII. Nobiles tam iobagiones habentes quam non habentes decimas dare non teneantur, antiqua eorura Iibertate requirenfte. A. XXIX. Verum quia frequenti querela , regnicolarum nostrorum, immo quadam palpabili experientia tesfe, nostra percepit celsitudo, per nonnullas nouas possessionura occupationes et potentiariortim actuum illationes eosdem regnicolas ¥ inferi-