Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

publice in regno suo fecerit proclamari, vt vniuer­sae litterae sub praetacto minori sigillo suo, sub quo praefatae litterae eiusdem patentes, super facta in eisdem continentia, pro parte antefatarum religio­Sarum Dominarum Sanctimonialium sunt emanatae, sub poena cassationis, annihilationis, et reuocatio­nis earumdem intra tempus et terminum in huius­modi suo decreto specificatum, et praefixum sub suo sigillo autbentico, quo tunc vlebatur, approban­dae et rationandae ipsiusque conspectui praesentari debuissent, eaedemque litterae patentes dicti Domi­ni Sigismundi Imperatoris, pro eoque modo prae­misso, praedicto sigillo eiusdem quondam Domini Imperatoris et Regis non sunt confirmatae et ratifi­catae, viribus et vigoribus earumdem penitus desti­tui deberent, in earum vigoribus et viribus, ac si debito tempore ipsi Domino Sigismundo Imperatori praesentatae et productae, et sub decreto sigillo suo essent roboratae, de plenitudine regalis potestatis relinquimus eatenus, quatenus rite et rationabiliter sunt emanatae, viresque earum veritati suffragantur, acceplamus, approbamus, et ratificamus, easque nihilominus ob spem et deuotionem, quam ergaBea­tissimam Dei genitricem Mariam, in cuius nomine praedictum claustrum de valle Wesprimiensi funda­tum exlitit, habemus, cuiusque precibus et meritis nedurn in terris, verum etiam in coelesti patria pie confoueri speramus, simul cum omnibus et singulis clausulis et articulis in tenoribus praescriptarum lit­terarum quondam Domini Sigismundi Regis limpidi­us contentis, et specificatis, nostra auctoritate, et potestatis plenitudine, ex certaque scientia nostra Maiestatis pro praetacto claustro B. M. Virginis ac religiosis dominabus Sanctimonialibus in eodeni de-

Next

/
Thumbnails
Contents