Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

ne intermissione, lotiusque etiam regni nostri fidelitalem cxhibuissent, pro tot et tantis eorum fidelitatibus condignis remunerationibus remunerare , et munificentiae nostrae dextram extendere, veluti nostra Regia Maiestas consueuit, graciose facere, Ibique in personis vniuersorum nostrorum ciuium, Ciuitatis nostre Trinchinien. circumspecti viri, Nicolaus Diues, Joannes Padozssik , Malhias, Consul, fidelesque nostri ciues , predictae nostrae Ciuitatis, nostrae Maiestatis conspectum accessissent per eos grauissima sub querela est expositum: quomodo Comites seu Castellani nostri Trinchinienses, per nostram et reginalem Maiestates constituti, dum et quando, diuina fauente clementia, Plebanos ipsorum Ciuium Parochialium, per ipsos constitutos, vitam finire contigerit temporalem, extunc mox et adstatim praedicti noslri Comites seu castellani, res et bona eiusdem plebani defuncti, adtrectando, in vsus suos prophanos, nitebantur conuertere, et pro se vsurpare, et ipsorum Ecclesiam parochialem sic vacantem, cui voluntati eorum videretur, dare et conferre; minime aduertentes eorum libertates, quas a diuis regibus, praedecessoribusque nostris habuissent, gratiose concessas. Supplicantes Nos, debita precum instancia, quatenus Nos in praedictis eorum libertatibus pacifice et quiete , sine omni impedimento dignaremur inuiolabiliter conseruare, et eorum Iibertates ex nostra regia el benigna Maiestate roborando, confirmare, et ipsos noslros Comites seuCastellanos a talibus iniuriis, atque inpraeiudiciis remouere. Extunc nos ex certa noslra scientia, Praelatorumque et Baronum nostrorum consilio, neminem in suis iuribus priuare, sed potius per nos et noslros successores in praedictis ipsorum