Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

iu Christo patri, domino Johanni Episcopo Zagrabiensi, saeri Romani Imperii et noslre Maiestatis Supremo Cancellario ac Spectabilibus et Magnificis Hermanno Cdie Zagorieque Comili ac* regni nrstri Sclauoniae Bano, soeero nostro carissimo , 1 riderico et Vlrico similiter Cilie Zngoriae Comitibu> salutem et gratiam. Pridem j er alias nostras literas vobis de certa nostra scientia jirecepimus et mandauimus Sigismundo olsawer castra adimi (quod et factum.) Hinc iniustum existeret, omnique equitati acrationi contrarium, quod idem Sigismundus W olfsawer, qui vt praemittitur, de mandato noslro dictante iustitia, sua quoque maliiia exigente, exlra natale solum eiectus est, nobis tolei antibus , in regno nostro , ad huiusmodi nephanda exercenda, hospitari, defendi seu quomodolibet tueri deberet. Quapropter vobis et vestrum cuilibet eommittimus ac de cerla nostra scientia firmiter praecipimus et mandamus , quatenus memoratum Sigismundum "Wo fsawer deinceps in regno nostro Hungarie, ac veslris Jurisdictionibus nullatenus defendalis, nec quomodolibet tueamini, alque sibi et eius complicibus praedictis contra Archiepiscopum et Ducem Fridericum Austriae ac Styriae, aul eorum Barones, milites , proceres, nobiles seu quosuis terrarum suarum incolas prestetis vllum consilium aut fauorem; quin ymmo eundem Sygismundum olfsawer mox receptis presentibus a vobis amoueatis, separetis, et excludatis realiter cum effectu, nec ipsum de cetero ahquatenus colligatis, hospitetis, seu reassumatis, dolo fraude cessantibus quibuscunque. Et si forsan idem Sigismundus a Serenitate nostra quomodolibet circumuenta aut quibusuis in regno nostro praedicto ex commissione nostra quacunque aucto-