Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

siae Strigonien. cuins capnt et membra pariter e\istercnt, in iure habuisset, — — et qui scilicet Archiepiscopus et Capitulum iam dictas decimas bladorum, apum, etiam et agnellorum ac eorum de possessionibus saepefati monasterii ac praeposili et Conuenlus de Saagh per violentam a dicto Monasterio abstractionem et perceptionem inter se diuisissel, et quam scilicet decimam vinorum modo simili ab ipsis Praeposito et Conuentu et Ecclesia eorum abstrahere, alienare et ipsimet appropriare et adscribere machinaretur, eamque a iudicibus suspeclis et vtriusque partis Juribus et Jibertalibus praesente quondam Notario publico nostrae Serenitatis personalem in praesentiam appellasset, et transmitti postulasset; tunc idem Nicolaus Yicarius et Cantor, atque Canonicus dictae Strigonien. Ecclesiae, vna cum suis Assessoribus, Canonicis et Archidiaconis , simul ad uersus ipsum Fratrem Jacobum Procuratorem , dicti Praepositi et Conuentus susurrando , confabulando, ipsum ibidem ratione huiusmodi executionis causae dicli monasterii et appellationis in nostram, vt asseritur, Maieslatis praesentiam, prius enormiljus et turpibus verbis , et inhonestis afilictum , si autem idem frater Jacobus ibidem coram ipsis aliquam fecisset morae pausam, minantes captiuare et incarcerari voluissent; et tandem cum saepefatus Ladislaus Praepositus et Conuentus non obstantiljus huiusmodi minis Captiuationis et illicitorum verborum pertractionem, praefati Procurator. ipsorum ipsam appellationem in scripto infra spatium decem dierum, vti moris esset, per quemdam alium fratrem, videlicet Andream Presbiterum, similiter legitimum Procuratorem coram eisdem vicario et aliis dominis et Capitulo ac etiam ipso Notario publico praesenti cx-