Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

signanter vero in conflictu nostro personali prope castrum maioris Nikapolis, quod etiam eo tunc cum maxima et copiosa nostrarum Hungaricaliuin , quam Francigenarum et aliarum diuersarum forensium gentiurn et nationum caterua et pluralitate obsidione circumvallaramus, cum quondam Seuissimo Bayzath Turcorum Imperatore commisso et inito, caris duobus faatribus eorumdem Martini et Georgii, eis in propingua linea consanguineitatis attinentibus, cum ipsoMarlino in dicto conflictu existentibus in ore seuientium Spadarum dictorum Turcorum dita nece prostratis; demum vero cum quedam gens Polonica parles nostras superiores hostiliter inuasisset, similiter per ipsum Martinum et Georgium praedictum nonnullis familiaribus eorum crudeli morte, sanguinumque ipsorum effusiorie susceptis, memoratis Polonis resistendo, studuerunt laudabiliter complacere. Item alias quodam Laykone, filio olim spectabilis ac Magnifici Merche Wajwode partium nostrar. Transalpinarum, in curia nostra educato, sinislro vso consilio de ipsa Curia nostra et de hoc regno nostro Hungarie furtim et clandestine effugiente et versus alienas partes se reducere volente, tanquam fugitiue cum tota sua Comitiua vsque ad alpes partium nostrarum Scepusiensium, que vicine ac prope metas regni Polonie situate sunt, perueaiente, iidemMartinus et Georgius cum eorum fratribus et consanguineis, aliisque terre Scepusiensis hominibus, quorum Capilaneatum idem Martinus eo tunc gerebat, armis et celeris apparatibus bellicis decenter fulcitis, praedictum Laykonem insequentes, et in quibusdain densis latibulis ipsarum alpium fugientem praeueniendo , cum Vajuodis ac cunctis suis eotunc sequacibus, licet viriliter resistentibus, et se per maxima