Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 6. (Budae, 1844.)

partibus, coram nobis constituti, idem Dominus Nicolaus Lector sponte et benevole, animoque, ut dixit, bene deliberato confessus est in hunc modum: Quomodo ipse cupiens pro bonis temporalibus coelestia lucrari, ac caduca cum aeternis commutare, quoddam praedium suum Orsar vocatum, in Comitatu Hontliensi habitum, nunc habitatoribus destitutum, simul cum cunctis suis utilitatibus et pertinentiis quibuslibet, terris videlicet arabilibus, cultis et incultis, pratis, pascuis, sylvis, nemoribus, rubetis, montibus, vallibus, piscinis , aquis , aquarumque decursibus et generaliter cunctis utilitatum integritatibus, ad idem praediuin spectantibus et pertinere debentibus pro sua, fratrumque et progenitorum salute, praefato Capitulo, iam fatae Ecclesiae Strigoniensis in perpetuam eleemosynam dedisset, donasset, contulisset et inscripsisset, imo dedit, donavit, contulit et inscripsit coram nobis. Nihil iuris, nullamve iuris et dominii proprietatem sibi aut praefatae Dominae Potentianae, nec non Georgio, Stephano et Nicolao , Catharinae, Barbarae et Elisabeth, eorumque posteris in eodem reservando, ita tamen, quod dictum Capitulum Strigoniense singulis secundis feriis perpetuis futuris temporibus occurrentibus, unam missam pro defunctis in dicta Ecclesia eorum Strigoniensi in Ara, quam ad id duxerint eligendam celebrari facere debeant et teneantur. Antelati vero Domini Andreas, Praepos. maior, Ladislaus Archi-Diaconus , Petrus et Antonius Canonici, huiusmodi Domini Nicolai Lectoris donationem et inscriptionem suis ut praefertur et dicti totius Capituli nominibus acceptan. praedictae missae requiem celebrationem modo praenotato fiendum, in se ipsos et dictum totum Capitulum benevole assumpserunt,