Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 6. (Budae, 1844.)

quippe partibus Transilvanis pari cum Palatino regni Hungariae auctoritate: qua J u d i c e s in causis cum domi suae, tum etiam in conventibus publicis jus dicebant incolis tam Hungaris, quam Siculis et Saxonibus; ita Thomas Vajvoda Petro, filio Vitez, Laurentius Vajv. Sagitariis de Hazugd. Cod. Dpl. Tom. III. vol. II. pag. 462. et 485. Mathaeus Vajv. donationem per Stephanum regem Ecclesiae Sanctae Michaelis in Transilvania concessam executioni mancipavit. Ibid. Tom. V. vol. I. p. 169. Terram N. homicidae abjudicavit et Capitulo Transilvano reliquit. Ibid. vol. II. pag. 223. Ladislaus Vajvoda ob damna illata filiis Mikul, satisfacere in pecunia contumaciter renuentibus, possessiones haereditarias adimit, ac Petro Episcopo Transilvano laeso transcribit. Ibid. tom. IU. vol. I. p. 100 etc. Vajvodae fuerant una exercitus Transilvani supremi Ductores ordinarii, vi etymi vocis Vojvoda Slavice, Teutonibus Herzog, Hungaris Vajda. In bellis, quae hic primitus a Pacinacitis, Chunis ac Bessis, mox a Transalpinorum et Moldavorum fluxae fidei despotis, atque Turcis frequentia incubuerant cruentaque; turmas nunc per tumultum, mox conventu publico coactas, in hostem ductabant, principatumque, qua late patet omnem, e mandato regis pro virili defensarunt. Cf. Cod. Vajvodis quoque iutegrum erat plures gerere dignitates: Comitatus Zolnok mterior et exterior eis-