Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

lliclumexercitum ipsorum Yenetorum sub castro Mot muncupato, inuadendo, debellauit; vbi idem JNicollaus Wayuoda, ob suae militiae flores animosilate lleonina proteudens, priusque nolens suae militiae soluere cingulum, antequam sibi aduersitas cederet praeliorum, inler praeliantium congressus in non post multi temporis decursum vitam suam finiuit in Domino temporalem, vulnere ex eodem; taudem siquidem nostra Maiestate, pro Sacro saucto llomanae Uniuersalis Ecclesiae, Sacrique Romani Imperii Status reformatione, et a diu cesideratae Unionis ordinatione in praesentibus Alamaniae partibus, et expressanter in praesenti sacro sanctoGenerali Constantiensi Concilio ad id in Spiritu Sancto cougregato, summo opere iaborante , queinadmodum etiam pro nunc sarcinosis laboribus humeris nostris regiis impositis, pro felici ipsius vnionis optatae comsummatione ardenti desiderio laborare non desistimus. Idem Comes Dionisiusde Marczal honore cum ingenti nostram visitando Celsitudinem, eidem nostrae Celsitudini non modica seruitia nobis placibilia studuit exhibere, et sic se ipsos Maiestati nostrae adeo gratos reddiderunt et acceptos, vt in eorum seruitiis placidissimis animus noster regius mitissime conquieuit; ratione quorum, hcet ipsius condain Nicolai Wajuodae haeredes, liberi, et soboles ac ipse Comes Dionysius de Marczal multo maiora antidotorum praemia a nostra Sublimilate inererentur enanrcisci; attamen volentes ipsos saepe nominati quondam Nicolai Wayuodae et eiusdem Comitis IXonisii fidelium Seruitiorum contemplacione ad praesens vli inantea largius intendimiis specialibus regiis prosequi fauoribus, vt ipsi clementiae nostrae beueuolentiam sibi sentiant esse fauorosam, et nostris ac regni nostri sepedicti seruitiis commodosius valeanl insudare,