Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

moderno, maiori, duppliei sigillo, confirmatis, et non confirmatis, in singulis dicti Regni nostri Comitatibus, per Comites nostros prouinciales congregationes iussissemus celebrari, generales. Demum quia T. et T. nobiles Comitatus T. literas suas, super donatione portionis possessionariae, in possessione T. vocata; in Comitatu T. existentis liabitae dudum per Maiestatem nostram dicto T. filio T. patri ipsorum et per consequens eisdem T. et T. ipsorumque haeredibus, facta, confirmationales coram nobis, seu homine nostro, in nostra personali praesentia, ad id specialiter deputato , nec non iuratis assessoribus lmiusmodi congregationis generalis, praedicti Comitatus T. producere noluerunt, seu nequiuerunt. Ideo nos praemisso decreto nostro, iuxta vigorem eiusdem, satisfacere volentes, ipsumque robur perpetuae firmitatis obtinere volentes, praemissas literas donationales, pro annotatis T. filio T. et per consequens ipsis T. et T. ipsorumque haeredibus, super Donatione dictae portionis possessionariae, per Nos, modo quo supra, datas,per ipsosque, praescripto authentico nostro dupplici sigillo confirmari non procuratas, seriatim et verbo tenus reuocantes, cassantes, ac suis viribus prorsus carituras, decernentes et relinquentes; eandemque portionem possessionariam rursum nostris Regiis manibus annectentes, memoratis T. et T. ac ipsosum haeredibus et posteritatihus vniuersis, occasione et praetextu praescriptae portionis possessionariae in dicta possessione T. existentis, et cunctis . eiusdem vtilitatum et pertinentiarum, perpetuum et irreuocabile silentium imponendum duximus et impouimus per praesentes. Nos si quidem, qui ex suscepto regiae dignitatis oflicio, fidelium nostrorum