Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 4. (Budae, 1841.)

plicantes culmini nostre deuotionis humillimo ex aifectu ; erga ipsos nostrae gratiae liberalitatem b2nigniter exhiberi. Nos vero, qui ad hoc inter alia quadam specialitate regni gubernacula suscepimus, vt circa subditorum statum pacifice ordinatum iugi meditatione voluatur cura nostra, volentes cunctorum, quantum Altissimo permittente possumus, vtilium votorum effectibus satiari; et de nostrae largitatis munere eonsolari praefatos praediales seu Nobiles Ecclesie Colocensis, in omnibus et singulis eorum antiquis bonis et iustis libertatibus confirmamus. Verum quia ipsos veluti Nobiles exercituantes eiusdem Ecclesiae a solutione lucri Camerae regiae ab antiquo semper exemptos fuisse, fide testimonio digno perhibente cognouimus, ideo nos eosdem, ab ipsins lucri camerae dicatione, solutione et opere omnifario denuo libertamus, et perpetuis futuris temporibus exemptos fore cognoscimus et volumus, atque totaliter absolutos. Vtque praediales seu Nobiles dictae Ecclesiae Colocensis, sicuti a popularibus solutionum dicalione sequestrantur, sic praestantiori fulgeant Nominis dignitate, eiisdemque et eorum cuilibet authoritate regia et nostrae potestatis plenitudine concedimus, ipsosque hac gratia insignimus speciali, vt semper a modo , vt antea in cunctis locis et causis atque casibus ad instar nobilium regni nostri in iuramento acceptari debeant et taliter omni110 iurare valeant, de pro tanto sicut illi nobditatis titulo decorati, et similiter ad inquisitiones, euocationes, statutiones et ad omnia alia similia quae iuxta regni nostri ritum fieri cum hominibus regiis solita sunt, pro regiis hominibus huiusmodi tanquam veri nobiles habiles habeantur. Hoc etiam pro eorum statu quietiori gratiose concesso eisdem et indulto,