Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 4. (Budae, 1841.)

suorum in personis snhiectiue oblatis Maiestati, regia benignitate exauditis ac clementer admissis, prefatas binas l.teras, nostram scilicet patentem, et annotati Conventus priuilegialem, non abrasas, non cancellatas, nec in aliqua sui parte viciatas, sed omni prorsus suspicionis vicio destitutas, presentibusque de verbo ad verbum insertas, quoad omnes earum continentias , clausulas et articulos acceptamus, approbamus, et ratificamus, eas nihilominus attenta inuiolabilis deuotionis et fidei puritate , quam idem Vir Magniflcus Pelrus de Peren, fidelis noster dilectus, erga nostram constantissime noscitur habuisse et habere Majestatem; considerantes etiam labores continuos et onera expensarum , que ad honorem excelsum nostri culminis subiise probatur, nec non alia gratissima et acccpta servitia, que ipsum laudabiliter hactenus nobis exhibuisse cognouimus, et in cessanter in praesens exhibere sentimus, ac eum exhibiturum pro firmo credimus in futurum. Praesertim autem cum nonnulli praelati ac Barones, llegnique nostri Proceres et Incole sensum reprobum assumentes et arma induentes superbie, nos a Ilegni solio moliebantur euellere; ipsePetrus de Perenaliis fulelitatis constanciam in via servantibus veritatis, adhesit, fugit consilia impiorum, et posuit se illis ia opprobrium vsque ad alciora, que valuit pro nostra regali gloria augmentanda, subducendo semetipsum. In quibus non sine valida strage sibi adlierencium, persone etiam proprie grandi periculo et sumptuosis rerum expensis, gratissimos nobis exhibens famulatus , particulari subsidio eiusdern, aliorum fidelium nostrorum virtuosis actibus connexo, calcata perfidorum elacione inRegni nostri solio cum optala permansimus tranquillitate. Verum illis 11 e-